Molen van buitenplaats Middenhoeve, Dordrecht

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1720

circa

verdwenen

voor 1826

geschiedenis

1720 Op zijn kaart van het Eiland van Dordrecht uit ca. 1720 tekende Mattheus de Vries bij de buitenplaats / boerderij Middenhoeve een molen (zie kaartfragment onder). Op eerder en later kaartmateriaal komt de molen niet voor. Ook documentatie over de molen is niet bekend. 

De functie van de molen is dus niet bekend, maar er kan kan goed gespeculeerd worden dat het een weidemolen betrof. Op zijn kaart geeft Mattheus de Vries namelijk verschillende dijkdoorbraken aan, de meest recente uit 1717. Waarschijnlijk betrof dit de kerstvloed. Nabij buitenplaats / boerderij Middenhoeve waren twee van dergelijke doorbraken van de dijk van de Zuidpolder (Zuidendijk), één ervan is te zien op het kaartfragment. 

Zonder twijfel is hierdoor de gehele Zuidpolder onder water komen te staan. De Zuidpolder werd bemalen door dbnr. 2189, maar bij een volledige overstroming zal die molen toch een behoorlijke tijd nodig gehad hebben om de polder weer droog te malen.

Waarschijnlijk wilden de eigenaren van Middenhoeve hier niet op wachten en creëerden ze een eigen poldertje rond hun buitenplaats. Op de eerste kadastrale kaart uit 1826 van Dubbeldam, sectie B, blad 03 is een brede gracht rond de boerderij te zien (een gracht was overigens een gewoon kenmerk van de buitenplaatsen op het Eiland van Dordrecht). Mogelijk dat ze rond hun terrein ook een walletje hadden opgeworpen, maar dat is niet terug te vinden op de kaarten. Waarschijnlijk pompten ze met de tijdelijke weidemolen water uit de gracht op de sloot langs de Zuidendijk, waardoor hun terrein sneller droog viel dan de omliggende polder.

De molen zal ten hoogste enige jaren bestaan hebben, tot de hele Zuidpolder weer drooggemalen was, misschien nog wat langer als zekerheid voor nieuwe overstromingen die niet zijn gekomen. In ieder geval werd de molen op de kadastrale kaart van 1826 niet meer weergegeven.