Molen Homoetsche Molen, Millingen aan de Rijn

Millingen aan de Rijn, Gelderland
v

korte karakteristiek

naam
Homoetsche Molen
modeltype
Standerdmolen
functie
korenmolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
16637
oude dbnr.
V16637
Meest recente aanpassing
| Conversie
media-bestand
Molen 16637 Homoetsche Molen (Millingen aan de Rijn)
Detail handschriftkaart 1691-1692

locatie

plaats
Millingen aan de Rijn
plaatsaanduiding
bij de kruising Molenstraat en Nieler Straße
gemeente
Berg en Dal, Gelderland
streek
Land van Maas en Waal, Rijk van Nijmegen
geo positie
X: 200141, Y: 428811
N: 51.84605, O: 6.04230

constructie

modeltype
Standerdmolen
krachtbron
wind
functie
plaats bediening
plaats kruiwerk
middenkruier
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
circa
verdwenen
geschiedenis
In 1370 gaf Eduard Hertog van Gelre en Graaf van Zutphen, aan Walraven van Ooy en zijn erven het wind- en maalrecht in de gehele Duffelt. Hij mocht een wind- en rosmolen oprichten op een plaats 'waar sie am nutlicksen ende oorbarlickste is, als ducke als sie willen, daar onse luide uiter Duiffel op maalen sollen'. De molen werd gebouwd in Keeken aan de wegkruising tussen Niel, Keeken en 't Zeeland en kreeg de naam 'Homoedische molen'.

Sinds het eind van de 14e eeuw moesten de inwoners van Kekerdom hun koren laten malen op de Homoetsche Molen. Deze molen was tot 1796 de dwangmolen voor het gehele ambt van de Duffelt. Daartoe behoorden toen behalve Kekerdom ook Leuth, Mehr, Niel, Keeken en Düffelward.

Inwoners van Kekerdom probeerden in de eerste helft van de 15e eeuw hun koren op een rosmolen in hun eigen dorp te laten malen, zie Tenbruggencatenummer 16636.

De heerlijkheden Millingen en Zeeland behoorden niet tot het rechtsgebied van de Duffelt. Zij waren verplicht hun graan te laten malen op een molen die toebehoorde aan de heer van de heerlijkheid Millingen en dat was Johan van Lynden, de molen stond te Pannerden, zie Tenbruggencatenummer 06953. Omdat die molen 'orlochshalven verbrant' en sindsdien 'ongetijmert' was gebleven, verpachtte Graaf Willem van den Bergh de Millingse maaldwang aan de molenaar van de Homoetsche Molen. Tussen 1554 en 1573 kreeg Millingen een eigen molen, zie Tenbruggencatenummer 16638.

Bronnen:
- De verdwenen windmolen van Millingen, art. door Wil Oteman in Jaarboek Millingen 1997, pag. 23.
- De molen van Kekerdom, art. door Wil Oteman in Jaarboek Millingen 1998, pag. 113-121.
-----

Van de Homoetsche molen zijn diverse beleningen bekend, zie Lenen in de Duffelt.
nog waarneembaar
De boerderij bij de voormalige plaats van de Homoetsche Molen, draagt nog de daarvan afgeleide naam 'Die Hömüsche Mühle'.

aanvullingen

trivia
Hoewel de molenplek 100 m over de (huidige) Duitse grens ligt, nemen we deze molen toch op omdat de geschiedenis zeer verweven is met Millingen.
Red.

De kaarten bevinden zich in het Gelders Archief: 0371 Huis Aerdt 543 en 0371 Huis Aerdt 560