Molen Eben Haëzer, Bussum

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1888

verdwenen

1926

verplaatst en verbouwd

verplaatst naar

Bussum (De Wandelaar)

geschiedenis

Zie de opvolger.
-----

De eigenaar was Klaas Bakker, in 1888 was hij molenaar.
Corry Anink-Bakker (Klaas Bakker was mijn betovergrootvader), 29 dec. 2012.
-----

In het archief van de Wormerveerse aannemer/molenmaker Gorter is een tekening aanwezig van een windkorenmolen van K. Bakker uit Bussum. In een brief aan de vereniging De Zaansche Molen en mij dd 9 januari 1999 vroeg architect J. Schipper uit Amsterdam nadere informatie over de familie Bakker, die zijn roots in de Zaanstreek had. Het onderzoek dat daarna volgde, leverde niets op.
In 1893 had Anthonie Bakker de korenmolen De Volharding in Bussum voor 6600 gulden verkocht aan Aart Duyser, waarna de molen werd stil gezet en in 1907 afgebroken.
Schipper had contact met M.J.M. Heyne die onderzoek naar deze molen had gedaan en er een publicatie over schreef.
In dat stuk ging hij er vanuit dat Anthonie Bakker opdrachtgever was voor de bouw van de nieuwe molen, maar op de tekening van Gorter wordt K. Bakker genoemd. In elk geval werd er een nieuw molentje gebouwd. Heyne schreef: 'Anthonie Bakker, die stamde uit een Zaans molenaarsgeslacht, ging echter door met het maalbedrijf. Wijs geworden door zijn ervaring met de toch bepekte mogelijkheden van een korenmolen, liet hij van het geld dat hij voor de Volharding had gebeurd een kleine molen uit de Zaanstreek komen. Als plaats voor de nieuwe molen koos hij een stuk grond langs de Havenstraat, voorbij de Visserstraat, aan een pad dat later de Molenlaan zou gaan heten. De kleine molen werd daar op een houten schuur geplaatst, waardoor het geheel ca 18 meter hoog werd. De lage huisjes langs de havenstraat en Visserstraat vormden geen beletsel voor de windvang. Hij doopte de molen Eben Haëzer. Deze molen had geen liggende stenen maar kantstenen, die makkelijk te wisselen waren. Daardoor kon bakker behalve graan er ook specerijen mee malen. Voor kindermeel gebruikte hij een set speciale stenen. Jarenlang ging het hem goed. Zo zelfs dat hij het aandurfde een wat kleinere molen er naast te plaatsen waarmee blauwsel kon worden gemalen. Door de latere bebouwing van de Hogeweg raakte het blauwselmolentje in de problemen, waarna Bakker hem liet afbreken. Rond 1917 verkocht hij de Eben Haëzer aan Kouwenberg, die hem liet slopen.
Bakker liet een zelfde molen bouwen aan de Sint Janslaan. Er stonden toen dus twee identieke molens in Bussum, wat maar kort duurde omdat Kouwenberg zijn molen liet slopen. Er werd lang beweerd dat de molen aan de Sint Janslaan de verplaatste molen van de Molenlaan was, maar dat is een hardnekkig misverstand.
In 1926 liet Bakker zijn molen wel verplaatsen. Hij kwam 500 meter verderop te staan bij de houten villa van Dankelmeijer. Hij noemde zijn molen De Wandelaar. Het model was wel veranderd doordat er bij de afbraak materiaal onbruikbaar was geworden. Met De Wandelaar werd van alles en nog wat vermalen. O.a. marmer. Deze molen werd in 1950 voor afbraak verkocht.
R. Couwenhoven, 14 april 2016.