Molen (wind- en ros-korenmolen), IJzendoorn

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1350

verdwenen

na 1490

opvolger

IJzendoorn ((standerdmolen))

geschiedenis

Waarschijnlijk stond hij er al een tijdje, want reeds in 1350 gaf hertog Reinald aan Willem van Isendoorn toestemming een wind- en rosmolen te plaatsen in zijn dorp.
Het zgn. “recht van de wind” werd de inwoners van Echteld in diezelfde acte ontzegd, zodat die ook in IJzendoorn hun graan moesten laten malen

Uit de rekeningen van ambtman Herman van Wye uit 1391 weten we ook dat IJzendoorn toen al zijn eigen molen had.

In de roerige jaren na 1490 werd de molen in IJzendoorn “door de vijand” in brand gestoken en kon voorlopig niet worden herbouwd.
De heer van Echteld liet nu een eigen molen plaatsen op zijn grondgebied.

1533:
"Item een brieff van hertog Reynold bij de welcke heer Willem van Isendoirn toegestaen wort een wijndtmolen op Isendoirn te setten, sonder dat iemand aldaer, noch in den Kerspel van Echtelt, noch datter onder gehoort, met alle sijn toebehooren, eenige wijntmolen magh setten, beheltelick, dat de vorst, soo hij wilde eenen dair neffens soude mogen setten, van welcke gereserveerde presentie bij Hartoch Carell van Gelder in ao 1533. gerenuncieert is.

Toen de molen in IJzendoorn herbouwd was, werd het recht van de wind inzet van een ruzie tussen de heren van IJzendoorn en Echteld, die in 1551 werd uitgevochten voor het Hof te Arnhem.
Behalve de hierboven genoemde stukken is er over de molen weinig bekend.

In de 17e eeuw hadden Joffer Heilwig Vijgh, weduwe Pieck, en Diederick van Stepraedt, weduwnaar van Sophia van Isendoorn, ieder een “aenpart” in de windmolen met zijn toebehoren.

De oude standaardmolen te IJzendoorn, die stond aan de Broekdijk, hoek Molensteeg,
brandde in 1927 af en werd niet meer opgebouwd.

Informatie van Peter de Vries, 17 juli 2009
Bron:Frank IJzendoorn http://de-wit.net/ijzendoorn/Inleiding.htm