Molen Kleine stenen molen, Zaltbommel

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1440

verdwenen

circa 1800

1697 ca. 1800 ?

opvolger

Zaltbommel (De Leeuwerik)

geschiedenis

Zalt-Bommelsch Nieuws- en Advertentieblad, 03 mei 1918; p. 1/4:

De kleine molen stond aan het einde van de Nonnenstraat aan de Binnengracht bij het toenmalige ‘Nieuwe Weeshuis’ en is door een ander lid van familie Trip, namelijk Gerard Jansz. in 1440 opgetrokken.

Zoowel de ‘steenen molen’ als de ‘kleine molen’ raakten in verval: ‘de steenen molen’ om niet meer te verrijzen (hij bestond tot het einde der 17e eeuw).
De kleine molen had het blijkbaar niet druk, want in 1697 berichtten zijn eigenaars aan den Bommelschen magistraat, dat zij genoodzaakt waren geweest, den vervallen kleinen molen verder af te breken. Alsof louter philantropie in ’t spel was, bespraken zij de oprichting van een houtzaagmolen, welke zeer ten gerieve van de burgers en ingezetenen, alsook van de buitenlieden zou zijn en de anderen, die ter markt zouden willen komen. Zij verkregen van de magistraat toestemming, om het hout, dat gezaagd zou worden, ter halve breedte in de binnengracht aan de stadszijde te leggen, doch de opening waardoor het hout naar binnen kon worden gehaald moest met een goede suffisante deur worden voorzien.

In het einde der 18e eeuw is de kleine molen tot woonhuis ingericht en werd voor 30 jaren octrooi verleend om daar een of twee oliemolens op te richten. Nog steeds heet, naar die molens, het gedeelte der Nonnenstraat, waar nu de heer D. de Oude woont, de Oliemolen, of naar het bovenbedoelde Nieuwe Weeshuis De Weeshof.

Bron: De Molens te Zaltbommel en hunne eigenaars in vroeger tijd, Mr. Th. Thooft, 1903
A. Wolters, 24 november 2005.