Molen Het Kloen, Assendelft

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1647

verdwenen

1706

verplaatst

verplaatst naar

Koog aan de Zaan (Het Kloen)

geschiedenis

Het bouwjaar van Het Kloen is nimmer gevonden. De molen wordt voor het eerst genoemd in het jaar 1647. In dat jaar verkocht Maarten Dirksz. Steffens de molen aan zijn zoon Dirk Maartensz. Steffens. Dirk Steffens werkte tot zijn dood in 1678 met de molen. Op 4 januari 1679 verkochten de voogden van zijn minderjarige kinderen de molen voor Fl.1000,- aan drie Koger kooplieden, te weten Jelles Gerritsz., Jacob Gerritsz. Stuyt en Jacob Arentsz. Bode.
Jelles Gerritsz. zou niet lang actief blijven met Het Kloen, kort na de aankoop stierf hij. Op 11 februari 1684 verkocht zijn weduwe het aandeel in Het Kloen aan Jacob Bode. Het betrof hier een half part.
Jacob Bode verkocht op zijn beurt zijn ¾ part in de molen, op 8 april 1684 voor Fl.1350,- aan de Amsterdammer wafelbakker Cornelis Cornelisz. Plemp. Hierna vinden er nog enkele transacties plaats met kleine parten van Het Kloen.
Op 1 augustus 1706 werd de molen gekocht door de Koger peller Jacob Claesz. Kuijper. In zijn opdracht werd de molen afgebroken en verplaatst naar Koog aan de Zaan om daar als pelmolen te gaan fungeren. Op de Koog bleef de molen tot 1791 in bedrijf en werd toen gesloopt.
(zie ook www.duizendzaansemolens.nl)

In zijn boeken “De molen van Assendelft” en “Zaansche Windmolens” schrijft Pieter Boorsma nog de volgende wetenswaardigheden betreffende Het Kloen.
“De Cloenwerf is een bekende plaats in de Delft, waar de schippers, met het oog op de palen en de steenen aldaar in dat water, wat ver van den kant blijven.” Toch zullen er vandaag de dag niet veel Assendelvers meer zijn die ooit nog van de Cloenwerf hebben gehoord. Scheepsvaart is er al vele tientallen jaren niet meer op de Delft.

“Kloen = een ander woord voor kluwen (touw, garen, wol, enz.) maar heeft in het Zaansch ook de beteekenis van : flink, forsch, stevig ; inzonderheid ten opzicht van een goed “uit de kluiten gewassen meisje”. Daarvan werd ( en wordt nog wel) gezegd: “het is een kloen van ’n meid, of, dat is een stevige kloen.”
De molen, die men dezen naam had gegeven zal dan ook wel tot de grootere onder de oliemolens behoord hebben, dat hij dienst kon doen als pelmolen is daarvan het bewijs.”

Bronnen:
- “Duizend Zaanse Molens” P.Boorsma 1968 blz. 210
- “Zaanse Windmolens” P.Boorsma 1939 blz. 98
- “De molens te Assendelft” P.Boorsma 1942 blz. 19-20
- “de Zaende” 3e jaargang 1948 blz. 151-159
F. Rol, Zaandijk