De Leeuw
7434 PD Lettele (Bathmen)
N 52.259918 O 6.287350
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Toon deze molen in Google Streetview
Zeer groot.
Vrijdag 13:30 - 16:00 uur; zaterdag 9.00 - 12.30 en 13.30 - 16.00 uur.
Meelverkoop.
Zeer groot.
Vrijdag 13:30 - 16:00 uur; zaterdag 9.00 - 12.30 en 13.30 - 16.00 uur.
Meelverkoop.
Ronde stenen molen
Gedekt met riet.
In 1941 kreeg de binnenroede het systeem Ten Have. In 1965 werd dit weer vervangen door Oud-Hollands. In 1989 keerde het systeem Ten Have op de binnenroede terug; de buitenroede bleef al die tijd onverbeterd.
|
|
Eén koppel 16der blauwe stenen (op windkracht); twee mengketels; elevator; sleepluiwerk; pletwals; één koppel 13der blauwe stenen (elektrisch aangedreven); Deutz 1-cyl. dieselmotor. Op de eerste zolder een koppel 'wolfjes'.
Bovenwiel 59 kammen
Bovenbonkelaar 34 kammen, steek 12,4 cm.
Spoorwiel 108 kammen
Steenschijfloop 31 staven, steek 9,5 cm.
Overbrengingsverhouding 1 : 6,05
Eenvoudige baard, donkergroen geverfd, wit afgebiesd, met in grote letters: "De Leeuw"
De molen staat in de buurtschap Oude Molen tussen Bathmen en Lettele. Vanwege de ligging wordt de molen ook wel onder Bathmen gerekend; niet juist: de molen heeft nooit in die voormalige gemeente gestaan; wél in de vroeger gemeente Diepenveen.
De naam Oude Molen is vanwege een molen die reeds in 1552 op deze plaats stond. In 1753 koopt ene Frederik te Winkel de Bathmer Windemaal - de voorganger van de huidige molen - van graaf Reusch, Heer van Dorth. Het geslacht Te Winkel zal tot 1960 de eigenaren en molenaars leveren.
De huidige molen moet in 1856 gebouwd zijn na het afbranden van een voorganger. Lang geleden was er, naast drie koppel maalstenen, ook een pelsteen aanwezig.
In 1935 dreigde de molen gesloopt te worden, maar de plaatselijke huisarts Hendrik Mulders en De Hollandsche Molen wisten de toenmalige molenaar op andere gedachten te brengen. In 1941 volgde een grote herstelbeurt, waarbij molenmaker G.J. ten Have op de binnenroede het naar hem genoemde systeem aanbracht.
In 1962 had een nieuwe eigenaar plannen om de molen inwendig geheel uit te breken, maar ook dit kon worden verhinderd. In 1965 werd de molen na een restauratie wederom in gebruik gesteld, ditmaal zónder het Ten Havesysteem, want dat was door sommige instanties als 'te modern' ervaren en - onder protest van de eigenaar - verwijderd.
Na beëindigen van de bedrijfsactiviteiten in 1983, spanden plaatselijke belangenverenigingen zich in voor het behoud en restauratie van de molen. Eind 1988 werd begonnen met herstel: nieuwe binnenroede (nu weer mét Ten Have-systeem), windpeluw, stelling, reparaties aan staart en de bijgebouwen. In 1990 kon weer worden gemalen.
De elektriciteit voor de aparte maalstoel geplaatst wordt verkregen door een uit 1934 dateerde HEEMAF-generator, die wordt aangedreven door een uit 1932 stammende gerestaureerde ruwoliemotor. De motor is van het type Deutz MIH 338 met een slag van 380 mm. en een boring van 250 mm. Het vermogen van de machine bedraagt 40 PK bij 350 omw/min.
In februari 2011 werd de binnenroede gestreken, om in de werkplaats van de molenmaker te worden gerepareerd en van nieuwe Ten Havekleppen voorzien. 23 maart werd de geheel herstelde roede weer gestoken.
Begin juni 2022 ging de kap, compleet met de van kleppen voorziene binnenroede, eraf. Er wordt een nieuwe buitenroede gestoken, de kap moet geheel opnieuw gedekt worden en ook het voorkeuvelens gaat men deels vernieuwen.
Niet helemaal uniek maar wel bijzonder: één van de zeer weinige molens met het Ten Havesysteem op de ene, en Oud-Hollands op de andere. Meestal is bij het systeem Ten Have de andere roede ook gestroomlijnd.
J.S. Bakker: De Leeuw brult weer (II), in: De Molenaar 18 (mei 1990); pp. 553 - 558.
Tekst | | Stuur ons uw teksten over de motor in deze molen (indien van toepassing) |
Foto's |