Het bouwjaar van de huidige molen werd vaak gehouden op 1865. De reden waarom is niet duidelijk maar is inmiddels fout gebleken: op 21 november 1872 brandde te Megen de voorganger van deze molen, een standerdmolen, af. Aan te nemen is, dat de huidige molen in de loop van 1873 is gebouwd. Evenwel wordt nog in stukken uit 1875 gesproken over 'stichting' van een molen. Dat lijkt minder waarschijnlijk, omdat een molenaar die er meer dan twee jaar over doet om een molen te herbouwen, dan vermoedelijk zijn klanten kwijt is. Hoe dan ook: in 1876 was de molen volop in gebruik.
Inmiddels is vastgesteld dat één van de koppels maalstenen een uitgesproken 'schorskoppel' is geweest, gezien het zeer grote kropgat en het specifieke scherpsel. Tussen deze stenen werd eikenschors vermalen voor de leerlooiersindustrie, die in bepaalde delen van Brabant zeer intensief werd beoefend, zo ook in Megen.
De molen werd in 1972 na een grondige restauratie weer in gebruik genomen voor het malen van graan.
In 2015 werd gestart met een omvangrijk herstel: ruim 40 jaar na de vorige restauratie vertoonde de molen op zeer veel plaatsen problemen. Zo was uitvoerig herstel van het metselwerk nodig, moest de staart grotendeels worden vernieuwd en beide roeden gerepareerd (met als gevolg ook een geheel nieuwe ophekking). Hierna was de molen opnieuw maalvaardig.
In 2017 vonden de molenaars een bakker als klant en sindsdien wordt geregeld tarwe en spelt gemalen.
