De molen werd in 1903 in opdracht van P.A.F. Gitzels gebouwd.
Chris van Bussel vermeldt op de achterzijde van een oude foto (bewaard bij 'Allemolens') dat deze molen in 1928 zijn wiekenkruis verspeelde maar in 1930 geheel hersteld was. Of deze mededeling klopt, zal nader moeten worden uitgezocht maar er gebeurde in die tijd wél iets: "De Molenaar" van 5 februari 1930 vermeldt de opheffing van Gitzels' bedrijf.
Als de molen in 1928 inderdaad zware schade heeft opgelopen, is het hier niet bij gebleven, want in 1944 gebeurde dit opnieuw, ditmaal door oorlogsgeweld. "De Molenaar" van 14 november 1945 meldt: "kap weggeschoten, ijzeren roede en as kapot, staart en muurwerk zwaar beschadigd".
In 1946 volgde herstel voor rekening van de eigenaren, de gebroeders Van Deursen. Dit met onderdelen van de toen net onttakelde stenen beltkorenmolen van Bergeijk. Vermoedelijk zijn daarvan bovenas met -wiel en beide roeden gebruikt. Ook het ijzeren gaffelwiel (met houten kruisarmen) is uit Bergeijk afkomstig.
Helaas: de herstelwerkzaamheden werden niet voltooid omdat fondsen vanuit "de wederopbouw" achterwege bleven, de molen werd uiteindelijk niet gecompleteerd en de windkracht kon niet worden benut. In "De Molenaar" van 18 december 1946 laten de molenmakers Adriaens weten dat zij nog steeds wachten "op 30 stuks gegalvaniseerde platen", bedoeld om een stroomlijnsysteem aan te brengen, maar dit kwam er nooit: foto's uit die tijd tonen opgehekte roeden zónder voorzomen, dus was deze molen niet maalvaardig. Als gevolg werd vanaf die tijd op motorkracht met één koppel stenen gemalen, later kwam er een hamermolen. De molen zelf stond al die tijd stil.
Deze gedwongen stilstand duurde maar liefst 24(!) jaar. In 1966 volgde aankoop door de gemeente Deurne en toen kon eindelijk gedacht worden over herstel. In 1969 nam men de molen flink onderhanden en in 1970 werd de molen, met Oud-Hollandse voorzomen, maalvaardig opgeleverd. Sindsdien is weer regelmatig, zij het op vrijwillige basis, gedraaid en ook gemalen.
Ook in 1995 onderging de molen groot herstel: de gehele staart werd vervangen en ook stak men nieuwe roeden.
7 september 2003 werd het 100-jarig bestaan van deze molen groots gevierd.
In de zomer van 2022 is de molen opnieuw gevoegd. Hierbij is de romp gevoegd met een kalkmortel. De oorlogsschade is na de Tweede Wereldoorlog hersteld met afwijkende stenen en gemetseld met cementmortel. Op aanraden van de RCE is het voegwerk van de herstelde oorlogsschade gedeeltelijk hersteld met een cementmortel. Dit om de historische ontwikkelingen aan de romp duidelijk te kunnen herkennen.
Helaas betekende dit hier niet dat de molen daarna weer volop kon draaien en malen: inspectie van de roeden eind 2022 (ingegeven door de vele roedenproblemen elders) wees uit dat ook hier de buitenroede lasfouten vertoonde. De molen werd daarop stilgezet.
In afwachting van nieuwe roeden gebeurde wel het een en ander: de invaart werd deels vernieuwd en daarboven bevindt zich een nieuw hekwerk.
Met de roeden ging het in het voorjaar van 2025 nu ook goed: in februari 2025 streek men beide oude roeden; de nieuwe werden 14 april 2025 gestoken. Men verwacht dat het gevlucht omstreeks 1 mei gereed is.
