Windlust
6031 RN Nederweert-Roeven
N 51.265705 O 5.747274
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Toon deze molen in Google Streetview
Zeer groot
In principe woensdag het hele jaar door
Zeer groot
In principe woensdag het hele jaar door
Ronde stenen molen, deels gewit (2010).
Gedekt met dakleer
Vanaf 1921 had deze molen op de binnenroede zelfzwichting met Oud-Hollandse voorzomen. In 1933 kreeg deze molen op beide roeden het systeem Dekker (met zeilen). Dit ging in 1944 verloren.
Bij de restauratie die in 1992 voorlopig werd afgerond kreeg de molen Oud-Hollandse ophekking met zeilen.
|
|
|
Eén koppel maalstenen; één koppel kantstenen met enkel oliewerk.
Bovenwiel 64 kammen
Bovenschijfloop 33 staven
Spoorwiel 83 kammen
Steenschijfloop 29 staven
Overbrengingsverhouding 1 : 5,55
Tweede spoorwiel (op de koningspil) 42 Kammen
Tussenwiel 47 kammen
Steenrondsel 19 kammen
Steenwiel 60 kammen
Wentelwiel 23 kammen
Bonkelaar op de wentelas voor de aandrijving van het vuister 22 kammen
Eerste bonkelaar van de vuisteras 20 kammen
Tweede bonkelaar van de vuisteras 25 kammen
Roerwiel 12 kammen
Aardige baard, donkergroen geverfd, met brede witte bies, met het opschrift „Wind lust".
De windmolen werd in 1872 gesticht door Jacobus Bruekers te Nederweert, waarna de molen achtereenvolgens in handen kwam van:
Onder Jac. Bruekers voltrokken zich vernieuwingen: zo kreeg de molen in 1921 zelfzwichting (aan te nemen is, nadat de tweedehands bovenas was gestoken). Omstreeks 1932 werd een Thomassen-oliemotor (met serienr. 2557) geplaatst en in 1933 werden beide roeden verdekkerd. Dat betekende niet het einde van het werkzame leven van de motor: bekend is dat Bruekers bij veel werk molen en motor wel tegelijk gebruikte!
Dat deze molen er nog, of beter gezegd, weer staat, is eigenlijk een wonder. Op 5 oktober 1944 werd de molen vrijwel verwoest, nadat deze door een Duitse stoottroep in brand was gestoken. De restanten van het binnenwerk werden in 1947 verwijderd; wat overbleef was een uitgebrande en beschadigde romp.
Niets leek er nog met dit onluisterde molenrestant te gebeuren, tot het eigendom werd van de Nederweertse notaris J.M. Stassen. Deze liet tussen 1979 en 1993 de molen voor eigen rekening restaureren en zette zo een bijna verloren monument weer op de kaart. Dat betekende zeer veel: niet alleen de stenen romp moest grondig worden hersteld; met uitzondering van de bovenas is feitelijk vrijwel alles nieuw.
In het najaar van 2009 is men in deze molen begonnen met de reconstructie van het olieslagwerk op de begane grond, gebaseerd op wat bij opgravingen in de molen is gevonden. Dit in nauwe samenwerking tussen molenmakerij Adriaens en enkele technische scholen in de regio. In de zomer van 2011 was dit werk maalvaardig.
In 2010 werd de molenromp gedeeltelijk gewit; ooit was deze geheel zwart geteerd.
In het voorjaar van 2022 zijn beide roeden gestreken om te worden nagekeken en krijgt de molen een nieuwe staartbalk.
Deze molen is door de ongekende zelfwerkzaamheid en volharding van notaris Stassen van een 'kansloos' wrak veranderd in een prachtige maalvaardige molen.
Tekst | | Stuur ons uw teksten over de motor in deze molen (indien van toepassing) |
Foto's |