De huidige molen werd in 1845 voor en door Jan Fridus Ritsema, als opvolger van een in 1841 gebouwde molen, die afbrandde op 22/23 april 1844.
De molen was vervolgens van 1856 tot 2000 eigendom van de familie Hazekamp, met een korte onderbreking rond 1980, toen J.J. Bos eigenaar was; molenaar Hazekamp heeft de molen echter snel teruggekocht.
In 1939 had Tinus Hazekamp voor ƒ 120,-- een ijzeren roede, afkomstig uit een poldermolen te Roderwolde (Drenthe) aangekocht. Vlak na de oorlog werd nog een houten roede aangeschaft voor ƒ 275,--.
In de loop van de jaren '80 ging de toestand van de molen achteruit. Ondanks zeer veel investeringen van oud-molenaar Hazekamp (met onder meer een voor eigen rekening vervaardigde nieuwe stelling) heeft het lang geduurd, voor deze molen, bekend om zijn origineel bewaarde pelwerk, weer maalvaardig was.
Op 13 september 2003 werd de molen geheel gerestaureerd weer in gebruik genomen.
Helaas bleef de zelfzwichting slechts op één roede behouden.
In oktober 2014 moest de molen worden stilgezet vanwege verzakkingen. Oorzaak daarvan was de aardgaswinning (die ook elders in de provincie Groningen voor aardbevingen en veel gevolgschade zorgde). De onderbouw vertoonde grote scheuren en de stabiliteit kwam in gevaar. Er moest flink geïnvesteerd worden om deze molen te kunnen behouden. In eerste instantie heeft men de molen alleen geconsolideerd.
In de nazomer van 2020 is begonnen met herstelwerkzaamheden. Om te beginnen zijn beide roeden kaalgezet. Op 30 september heeft men vervolgens die roeden gestreken.
Vervolgens kon de fundering van de molen grondig worden herzien.
In augustus 2021 is de stelling geheel vervangen, niet lang daarna heeft men de roeden weer gestoken en opgehekt. Op 28 september draaide de molen voor het eerst in tijden weer.
Begin 2022 zijn enkele balken in de molen nog voorzien van sleutelstukken, heeft men het koppel maalstenen maalvaardig gemaakt en het gehele gaandewerk opnieuw gesteld.
