De molen staat sinds 1848 te Nijmegen, maar zijn verleden is ouder: hij werd 1819/1820 als hellend-schepradmolen gebouwd nabij de Oudendijk, als aanvulling voor het bemalingsgebied van de Oude Kooymolen. Deze molen was tot dat moment een van de drie molens van de Molenpolder van Wamel, Dreumel en Alphen.
Nadat het bestuur van deze polder al in 1847 besloot, definitief over te stappen op stoombemaling, werden de vier molens overbodig en bood het polderbestuur ze op 11 december 1847 te koop aan.
De Oudendijkse molen werd eind 1847 voor ƒ 4850,-- verkocht aan P. van de Huy, olieslager te Sint Anne nabij Nijmegen. Daar werd hij als beltmolen opgebouwd. Eén van de andere molens werd, eveneens als beltkorenmolen, herbouwd te Winssen (en staat daar nog altijd).
Al in 1905 verwijderde men van de molen te Sint Anne wiekenkruis, staart, bovenas en binnenwerk. Daarna bleef de molen als 'romp met kap' deel uitmaken van de daar vervolgens gevestigde maalderij. De toestand van het molenrestant bleef als zodanig zeer behoorlijk.
In de jaren '70 van de twintigste eeuw volgde rehabilitatie: bij een grote restauratie, die duurde van 1976 tot 1979, werd de molen stellingmolen. De stenen onderbouw werd met vijf meter verhoogd, van een stelling voorzien en geheel maalvaardig gemaakt; .
De bovenas kwam van Penninga's molen te Joure (die bij de grote restauratie van 1971/72 een andere as kreeg).
Na de restauratie werd weer regelmatig gedraaid en ook gemalen, maar aan die activiteiten kwam in oktober 2006 een einde vanwege de staat van het wiekenkruis. Op 19 november 2009 werden beide roeden gestreken.
In 2010 werd begonnen met herstel; de kap werd van de molen getakeld om op de grond te worden nagekeken. Op 13 juli 2010 kon deze worden herplaatst. Niet lang daarna was de molen weer maalvaardig en op 3 juli 2011 volgde de officiële ingebruikname.
In de vroege ochtend van 31 augustus 2011 ontstond brand in het magazijn van de molenwinkel, vermoedelijk door kortsluiting. Door goed ingrijpen van de brandweer bleef de molen gespaard. Vanaf mei 2012 was de molen weer geregeld draaiend te zien.
Dit duurde tot april 2017, toen de molen werd stilgezet als gevolg van de problemen rond de gedeelde roeden. Deze zijn uiteindelijk pas in 2021 vervangen door andere, doorlopende, roeden.
In april 2021 is een enthousiaste ploeg begonnen om deze molen opnieuw draai- en ook maalvaardig te maken. Ook leidt men hier nieuwe molenaars op.
Malen met de molen stuit evenwel op praktische problemen: de molen wordt namelijk ook gehuurd door een begrafenisonderneming(!). Deze gebruikt zo nu en dan een deel van de onderbouw voor herdenkingsbijeenkomsten.
Eerdere eigenaren:
P. van de Huy (ca. 1848)
Th. Jansen (2e helft 19e eeuw)
H. Herckenrath (1928 - 1970)
Gebr. Herckenrath (1970 - 2001)
R. Lemmers (2001 - heden).
