Deze molen is gebouwd in 2010, als opvolger van een in 1906 gebouwde en in 2000 verbrande stellingmolen.
Op 19 juni 2000 ontstond brand in een varkensschuur niet ver van de toen rietgedekte molen en die brand sloeg over; door de grote droogte en het ontbreken van voldoende bluswater in de directe omgeving viel de zaak niet meer te redden: de molen stond na enige tijd in lichterlaaie en stortte vervolgens in. Alleen de gemetselde onderbouw bleef overeind.
Plannen tot herbouw waren er snel en op 1 juni 2002 werd de herbouwactie officieel gestart, maar het heeft een tijd geduurd voordat dit concreet werd. Begin 2009 werd begonnen met de bouw van een nieuw bovenachtkant.
Op 19 april 2010 werden achtkant en kap op de - inmiddels ook herstelde - onderbouw geplaatst; in augustus werden staartbalk en schoren aangebracht. Later in 2010 volgden beide roeden, die Oud-Hollands werden opgehekt.
Van de verbrande molen zijn enkele delen hergebruikt, zoals het oostelijke koppel maalstenen en twee veldkruisen; die laatste waren (en zijn) zwartgeblakerd, maar kennelijk nog wel sterk genoeg. Op 15 september 2012 werd de molen officieel in gebruik genomen.
Opmerkelijk is wel, dat het nieuwe achtkant duidelijk wat forser is dan dat van de verbrande voorganger; als gevolg is ook de vlucht toegenomen van 22,60 naar 24,40 meter. Hiermee werd deze molen, vermoedelijk onbedoeld, qua vlucht de grootste van de provincie Groningen.
De Entreprise heeft een bijzonder spoorwiel: de gehele velg (weliswaar in 6 segmenten in de omtrek gedeeld) is uit één stuk gemaakt, geen losse dammen tussen de kammen, maar één vast geheel samen met boven- en ondervelg. De kamgaten zijn gewoon daarin uitgehakt. Zoiets komt men in Duitse molens wel tegen, maar voor Nederland is dit toch een interessante uitzondering.
