Nadat in de nacht van 30 april op 1 mei 1837 de oorspronkelijke molen op deze plaats als gevolg van blikseminslag geheel afbrandde, werd op 8 juni dat jaar de bouw van een nieuwe molen aanbesteed. Laagste inschrijver met ƒ 12.300,-- was Andries Bongers uit Brandwijk, aan wie het werk vervolgens werd gegund. Het dagelijks toezicht werd opgedragen aan molenmaker M. van der Haven uit Noordeloos die ook het bestek had gemaakt.
Tijdens het bouwen van de molen werd de polder bemalen door de molen van de polder Blommendaal. Ten behoeve hiervan werd waarschijnlijk de kade, die beide polders van elkaar scheidde, doorgegraven. Pas 80 jaar later, 1919, werd definitief een duiker in deze kade gelegd om het combineerd bemalen van beide polders mogelijk te maken.
Vanaf 1933 waren er plannen voor een hulpmotor in de molen en de bouw van een gemaal, maar pas in 1956 werd een afzonderlijk elektrisch gemaaltje (met een capaciteit van slechts 20 m3/min.) naast de molen geplaatst. Door deze vervanging (was die wel groot genoeg of was er stiekem gebruik gemaakt van een andere polder?) bleef de polder met een molen zitten die niet meer nodig was, maar waarop wel een verbod tot buitenbedrijfstelling en verwaarlozing rustte. Een verzoek van 10 april 1956 aan Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland om ontheffing van deze bepalingen werd waarschijnlijk onder de voorwaarde ingewilligd dat de molen bedrijfsklaar bleef.
Op 23 juli 1957 bood het polderbestuur de molen aan de gemeente te koop aan. Die besloot niet tot aankoop over te gaan maar wel de Stichting tot Instandhouding van Molens in de Alblasserwaard en de Vijfheerenlanden (SIMAV) in te lichten. Het kwam toen niet tot een akkoord.
Twee jaar later liet het gemeentebestuur van Noordeloos weten nu wel tot overname van de molen bereid te zijn. Uiteindelijk kwam de verkoop in 1960 onder de volgende voorwaarden tot stand: de polder behield vrije toegang tot het molenerf voor de bediening van het gemaal; de bewoners behielden het recht op gratis bewoning; het recht van overpad naar de openbare weg werd aan de gemeente overgedragen; na brand of sloop zouden de restanten aan de polder ter beschikking worden gesteld.
Samen met de molen werden ook een nabijgelegen erf met schuur en een perceel weiland aan de nieuwe eigenaar overgedragen. Bewoner van de molen was toen nog steeds oud-molenaar Willem Ravestein, inmiddels 85 jaar oud.
In 1983-1984 werd door molenmakerij vh. J. de Gelder b.v. uit Arkel een omvangrijke restauratie uitgevoerd, waarbij onder meer staart en wiekenkruis werden vernieuwd en belangrijke herstellingen aan het bovenhuis uitgevoerd.
In 1986 benaderde de gemeente Giessenlanden, bestuurlijke opvolger van de gemeente Noordeloos, de regionale molenstichting SIMAV inzake een overname. Die overdracht vond plaats op 1 mei 1991.
Kort daarvoor was begonnen met de tweede fase van het restauratieplan van 1983-1984. Deze omvatte het verlagen van het scheprad en de wielbak. Als gevolg van peilverlagingen had het scheprad te weinig tasting. Bovendien werden de gemetselde waterlopen en de sprenkelstraat vervangen.
