Molen De Haas voorganger, Nieuw-Loosdrecht

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1375

circa

verdwenen

1789

verbrand

opvolger

Nieuw-Loosdrecht (De Haas)

geschiedenis

Rond 1375 werd op last van Wouter van Mijnden op de grensscheiding in het noordoosten van Loosdrecht een standerd-korenmolen gebouwd. Hij kwam op een weiland, op 700 treden afstand van de hoofdweg zodat er een weg moest worden aangelegd, het eerste begin van de Molenmeent.

De standerdmolen staat afgebeeld op een der oudste kaarten van Gooiland, afkomstig uit de collectie Bodel Nijenhuis, Alg. Rijks Archief inv.nr. port. 24 nr. 35.

Er stonden twee huisjes bij de molen, mogelijk voor de cherchers of voor het molenaarsgezin en de knecht en diens gezin.

In 1706 verkocht Willem de Gruijter de Heerlijkheid Loosdrecht aan Jeronimo de Haze de Georgio, burgemeester van Amsterdam. De molenaar moest toen 3 gulden windrecht betalen.
Op 23 juni 1718 betaalde Pieter Veenendaal 21 gulden windrecht voor 10 jaar.
In 1736 verkochten Gerrit en Jannetje van Voorthuizen, erfgenamen van Cornelis van Voorthuizen, de molen met toebehoren voor ƒ 5500 aan Pieter Spithoven. Hij betaalde ƒ 4500 contant en voor het overige met de molen te Kudelstaart (Tenbruggencatenummer 15842).
In 1753 wordt de "Hooge edele welgeboren Mevrouwe van Mijnden" genoemd, dat was de Vrouwe Anna de Haze, het windgeld bedroeg toen 42 stuiver.

Het is niet zeker of de oude molen heeft bestaan tot 1789 toen hij afbrandde, of dat hij intussen werd vernieuwd.
De molenaar was tot 1805 Pieter Spithoven, dus ook van de in 1789 gebouwde stellingmolen.

Bron:
- Wetenswaardigheden over molens in Loosdrecht en omgeving, art. door A. Blauw in tijdschrift Historische Kring Loosdrecht, 7e jrg. nr. 33, nov. 1980. Coll. H. van der Kaay.