Molen Groote of Middenpolder / De Gecombineerde Polder, noordelijke molen, Midwoud

Midwoud, Noord-Holland
v

korte karakteristiek

naam
Groote of Middenpolder / De Gecombineerde Polder, noordelijke molen
modeltype
Weidemolen
functie
weidemolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
16046
oude dbnr.
V16046
Meest recente aanpassing
media-bestand
Molen 16046 Groote of Middenpolder / De Gecombineerde Polder, noordelijke molen (Midwoud)
Foto: J.P. de Koning, 1979 (beeldbank RCE)

locatie

plaats
Midwoud
plaatsaanduiding
aan de Broerdijk
gemeente
Medemblik, Noord-Holland
streek
De Vier Noorder Koggen
geo positie
X: 133033, Y: 526491
N: 52.72535, O: 5.06205

constructie

modeltype
Weidemolen
krachtbron
wind
functie
romp
vierkante ondertoren
plaats bediening
plaats kruiwerk
middenkruier
vlucht
Zelfzwichting
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verdwenen
verplaatst
geschiedenis
De Middenpolder onder Midwoud had twee kleine wipmolens als onderbemaling binnen De Vier Noorder Koggen.

In 1947 bestond het plan beide molens te slopen, de vereniging De Hollandsche Molen verzette zich daar tegen.

Bron: "West-Friesland Oud en Nieuw" 1984.
H. van der Kaay, 20 dec. 2008.
-----

De molen diende in een onderbemaling onder Midwoud van een deel van het grote waterschap De Vier Noorder Koggen. Hij stond ten noorden van Midwoud, bij het gehucht Broerdijk, even ten [zuid]oosten van de spoorlijn Hoorn-Medemblik. Op deze plaats staat op een kaart uit 1879 al een molen aangegeven.

Al voor 1929 was het poldertje met een ander poldertje samengevoegd tot de ongereglementeerde Gecombineerde polder welke bemalen werd door drie grote weidemolens. De huidige molen was hiervan de noordelijke, de zuidelijke stond even ten noordwesten van Midwoud en de westelijke werd al voor 1929 door een elders geplaatste windmotor vervangen.

Molenmaker Arie Wagemaker uit Oostwoud heeft indertijd de toen afgelegen molen volautomatisch werkend gemaakt. Op beide roeden is toen zelfzwichting aangebracht die via een doorboorde bovenas instelbaar en bedienbaar was. Ook is toen de oorspronkelijke staartconstructie bestaande uit een staartbalk met schoren door een ijzeren staartconstructie met houten windvaan vervangen. Deze staartconstructie was in principe overeenkomstig die van windmotoren en bestond eveneens uit twee vanen. De hoofdvaan stelde de molen op de wind en de haaks hierop staande kleinere zijvaan diende als stormbeveiliging. Bij te grote windsterkten draaide hij het bovenkot met wiekenkruis uit de wind waardoor de molen tot stilstand kwam.

In 1947 is voor de bemaling van het gebied een elektrisch gemaaltje gebouwd en is het zuidelijke molentje gesloopt. De windmotor is nog een tijd in gebruik gebleven en het noordelijke molentje is, na in verval te zijn geraakt, gekocht door Ds. Verdonk te Benningbroek. Deze nazaat van de bekende Zaanse molenbouwer Hendrik Verdonk, de man die de toepassing van de waaierpomp op gang bracht, liet hem eind 1957 afbreken en in het daaropvolgende jaar in de tuin van de pastorie te Benningbroek herbouwen.

Een aantal jaren later werd hij overgedragen aan de Stichting De Zaanse Schans, die hem in 1968 aan de Zaanse Schans liet herbouwen als De Hadel.

Bron: Noordhollands Molenboek 1981.