Molen (watermolen / oliemolen), Brucht

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

verdwenen

geschiedenis

In de archieven van de Hollandse rekenkamer is bekend dat er in 1554 een "Mulacker" ten zuiden van de Bruchterbeek behoorde bij de erve Richterink.

Jennegien Gerrits, de weduwe van Jan Amsinck, stelde op 5 september 1721 een nieuwe oliemolen en de molenakker als onderpand voor schulden van haar overleden man. In de molen werd lijnolie geperst uit lijnzaad van de boeren uit de omtrek. [Maar dit kan net zo goed een rosmolen zijn geweest en geen watermolen. Red.]

Tot de ruilverkaveling was een stuk land bezuiden de beek bekend als De Mölnakker". Het molenaarshuis "Olijslager" brandde lang geleden af en werd op dezelfde plek vervangen door een boerderij aan de Bruchterbeekweg, bewoond door Henk Eshuis, ook bekend als Henke van 'n Ölieslager, een bijnaam die van vader op zoon overging. Hij heeft in zijn jeugd nog zitten vissen op de paalresten van de molen. Later werden de bochten uit de beek gehaald en de restanten verwijderd.

Bronnen:
- Molens, Mulders, Meesters, H. Hagens, 1978, blz. 317.
- De molens van Hardenberg, art. door C. Lina in Rondom den Herderbergh, 1994 nr. 11/3.
Verzameling H. van der Kaay.
NB Mogelijk gaat het hier om twee verschillende molens.
Red.