Molen Engelandse watermolen, Rosmalen

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1371

verdwenen

1546

afgebroken

opvolger

Rosmalen ((ros-korenmolen))

geschiedenis

De molen van Engeland werd in 1371 genoemd bij de verkoop van een stuk land. In 1485 werd vermeld dat Sijmon van Geel eigenaar was van zowel de watermolen, als van de windmolen in Rosmalen.

Van de Rosmalense windmolen is door de Bossche Protocollen B.R. 1260 nr. 372 bekend gebleven dat de pachter van die molen en van de watermolen onder Engeland aan zijn pachtheer Jan Heym krachtens de overeenkomst van 9 april 1491 moest leveren o.a. 'enen dach of twee voer Dertienmisse enen zester roggenmeels tot peperkoeckmeel'. Jan Heym wilde dus met Driekonongen zich met de zijnen graag aan peperkoek te goed doen.

In oktober 1546 kwamen de over wateroverlast klagende inwoners van Berlicum met de moleneigenaar Jan van Wyngarde overeen, dat die de Ingelantse moelen en de sluizen zou afbreken, en met de onderdelen voor maart 1547 een rosmolen zou bouwen. De inwoners zouden bijdragen in de bouw en het onderhoud daarvan.

In 1755 werd de voormalige plek van de Engelandse molen nog gebruikt als plaatsaanduiding. Er werd toen een situatieschets gemaakt waarmee de locatie van de molen vastgesteld kan worden. De watermolen lag op het grondgebied van Berlicum, maar door een grenswijziging hoort de plek nu bij Rosmalen, gem. 's-Hertogenbosch.

Bronnen:
- "Watermolens in Noord-Brabant vroeger en nu", Ir. Piet-Hein van Halder, 2010.
- De Brabantse Molens.