Molen IJzermolen / papiermolen, Geesteren

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1721

verbouwd

verdwenen

circa 1804

geschiedenis

De molen(s) stonden aan een waterloop, die even boven de Vermolen uit de linkeroever van de Molenbeek stroomde en daar beneden zich weer ermee verenigde.

In 1721 werd onder meer de ijzermolen verkocht aan ds. Wolterus Dull en de heer Van Hambroek tot Arentshorst en Weleveld; de 'Verdermeule' werd daarbij als desolaat bestempeld. De nieuwe eigenaars bouwden 1626-1627 een papiermolen, vermoedelijk een nieuw gebouw, en groeven een nieuwe watergang voor de afvoer van het water.
Van 1733 is een lening van ƒ 4000 bekend met als borgstelling de helft van de Verdermeulen 'met de daarop staande olij en Pampier Meulen'.

Wanneer de papierfabricage werd gestaakt is niet bekend. Volgens E. Geerdink werd de ijzerproduktie in 1804 beëindigd omdat het ijzer te broos was. Bij verkoop van het goed Verdermeule in 1819 is sprake van 'de voormalige IJzerhut'.

Min of meer 'voor de niendeur' van de thans tot schuur gedegradeerde boerderij Horst, zit de bodem van het weiland vol ijzerslakken, en ook volgens de overlevering was daar vroeger een ijzermolen. Bij de hoek van het weiland, tegen de noordelijk aangrenzende bouwkamp, lag eertijds de molenkolk. Deze is van lieverlede dichtgegooid en dichtgegroeid, maar nog steeds is het hier laag en drassig.

Bron: Molens, Mulders, Meesters, H. Hagens, 1978, blz. 474-475.