Molen bij Groot Boerman, Markvelde

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

verdwenen

geschiedenis

Tijdens bouwwerkzaamheden in de 1930-er jaren werden aan de Markveldse beek restanten van raderwerk gevonden. Verder is er van een eventuele molen niets bekend.
Bron: Hagens H. "M's Mulders Meesters" 1978 p. 408.

Tubantia 18 november 1969

DIEPENHEIM — De buurtschap Markvelde behoorde in de middeleeuwen wereldlijk tot de heerlijkheid Diepenheim en kerkelijk tot de parochie Neede. De heerlijke rechten van Diepenheim kwamen toe aan de bisschop van Utrecht, de parochie Neede maakte deel uit van. het bisdom Münster. Markvelde verkeerde in de middeleeuwen derhalve in een merkwaardige positie.

Drs. J. G. Smit constateert dit in zijn aantekeningen over het grondbezit in Zuid-Twente gedurende de middeleeuwen, die met andere artikelen zijn opgenomen in de zojuist verschenen verslagen en mededelingen 1969 van de verneiging tot beoefening van Overijsselsche Regt en Geschiedenis. Over 'het precieze verloop van de grens tussen Diepenheim en Markvelde bestaat in de bronnen geen overeenstemming. Het erf Teutelink, gelegen halverwege beide plaatsen, wordt zowel tot Markvelde als tot het dorp Diepenheim gerekend. Het Reymelinckveld is gelegen bij Markvelde, maar Reimelink wordt tot Dieipenheim gerekend. Als liggende onder Markvelde worden genoemd de erven Beterhuis, Bispink, Hennink, Damme, Bunhink, Schotten (vroeger Benering) en de Molen. Niet tot Markvelde worden gerekend de beide erven Boerman en BlokhorsL „die als een wig tussen de andere inliggen. Het zal niet toevallig zijn schrijft drs. J. G. Smit, dat deze beide erven ook een andere eigenaar hadden. Boerman en Binkhorst waren in de 16de eeuw eigendom van de koning van Spanje als opvolger van de bissc'hop van Utrecht, die in 1331 de heerlijkheid Diepenheim had aangekocht. De Markveldise erven bevonden zich in de 16e eeuw alle in handen van de juffers van de abdij St. Marienhorst of Ter Hunnepe bij Deventer. Omstreeks 1500 bezat het klooster Ter Hunnepe in Markvelde een groot aaneengesloten grondgebied met een eigen molen. Vroegere eigenaren van de erven in Markvelde waren een aantal regionale grootgrondbezitters, o.a. Van Warmelo, Van Twicklo, De Vos. Wat de naam Mark-velde betreft, de schrijver van het artikel meent dat een diergelijke geconstrueerde samenstelling een neologisme kan zijn (als tegenstelling tot Marke-lo?). De oudste vermelding van Markvelde is van 1835.