Molen te Azelo, Azelo

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1435

verdwenen

voor 1614

geschiedenis

De oudste vermelding van de Molen te Azelo stamt uit 1435, waar hij samen met de Hof te Azelo wordt genoemd. Beide lagen dicht bij elkaar en hoorden bij elkaar.

Uit de 15e en 16e eeuw zijn diverse beleningen bekend. De laatste vermelding is van begin 17e eeuw. Bij een belening in 1614

Graafwerkzaamheden voor de aanleg van de oostelijke helft van rijksweg A35 brachten in april 1978 op 350 m ten noorden van erve Willink een rij van 30 palen aan het licht, alsmede een plek die zeer diep moest worden uitgegraven om vaste grond te bereiken, mogelijk de voormalige molenkolk.
Bij de werkzaamheden voor de westelijke helft van de A35 werd in november 1978 onderzoek gedaan door A.W.N.-leden uit Borne en Azelo. Zij vonden een drie meter brede stuw en restanten van een oeverversterking. Verder troffen ze overal houtskool en verkoolde houtresten aan, een teken van vernieling door brand. Zwaar heiwerk werd ook hier niet aangetroffen, de exacte locatie van de molen is dus niet bekend.

De molen werd waarschijnlijk niet door de Azelerbeek aangedreven, maar door water, afgeleid uit de zuidwestelijk gelegen broekgronden tussen Azelo en Deldenerbroek.

Bron: Molens, Mulders, Meesters, H. Hagens, 1978, blz. 354.
-----

Aan de Azelerbeek ligt de boerderij Graes, een boerenerf dat tot circa 1600 De Molen van Azelo heette. Bij de aanleg van de A1/A35 in 1978 heeft men op enige afstand ten noorden van de huisplaats van Graes de overblijfselen van een watermolen gevonden. Men vermoedt dat dit de molen was waaraan het erf zijn oorspronkelijke naam ontleende.
Bron: Wikipedia.