Molen van de Heer van Borculo, Rekken

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1378

verdwenen

voor 1600

geschiedenis

De oudste vermelding van de molen van de Heer van Borculo was een pandbrief van 1378. Hendrick Schundi bekende dat hij van de heren van Borculo in pandschap had '... den Hoff Poppinck met der Meulen en dat LoHuijs met allen oeren toebehoren als se gelegen sijn in der Buijrschap toe Reckum ...'. Uit 1383 is een vermelding van Wessel van der Molen uit 'der buerschap van Rekene' bekend.

Pas in 1665 komt weer een molen te Rekken voor in de archieven, toen de heer van Borculo het huis De Borg (Ter Borch) kocht en daarbij weer een molen wilde bouwen op de oorspronkelijke plek. Hij kocht een grote hoeveelheid hout aan en er was al begonnen met heiwerk, toen de troepen van de bisschop van Münster een inval deden en het hout in beslag namen. Overigens voerde de eigenaar van de Mallumse molen, Georgh van Keppel, een proces om de bouw te verbieden vanwege schade voor zijn eigen molen.
In 1685 probeerde de toenmalige heer van Borculo, Wilhelm Graeff tot Limborch, de bouw te hervatten, maar door protest van de eigenaar van de Mallumse molen kwam het tot weer tot een proces en de molen werd niet meer herbouwd.

Bij het proces van 1665 bleek trouwens dat er omstreeks 1600 gedurende twee dagen een andere molen had gewerkt. Deze lag ca. 0,5 km westelijker, zie Tenbruggencatenummer 17038.

Op de noordelijke Berkeloever ten zuidwesten van de boerderij Harms ligt een onregelmatig stuk weidegrond met de naam Molendal. Vroeger was hier ook een Molenkolk bekend en tot de regulering van de bedding bevond zich ter plaatse paalwerk in de bodem, dat soms hinderlijk was voor de schipvaart. Thans zitten deze palen nog in de grond in op de noordelijke oever.

Bron: Hagens H. "Molens Mulders Meesters" 1978, p. 168-172.