Molen Grutterij, Kloetinge

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1758

verdwenen

1839

geschiedenis

De molen was in ieder geval al in 1758 aanwezig. Het stenen meelhuisje behoorde in 1703 aan Jacques Baroen. In 1778 wordt een juffrouw Elisabeth Baroen genoemd, "in leven weduwe van wijlen Signeur Pieter Huijsman, meester boekweitmaker alhier."

Latere grutters waren Johannis Sandee en Pieter Weststraate. In diens tijd produceerde de molen 700 zakken meel per jaar, voordien was dat 1000, een gevolg van de hogere boekweitprijs en de groeiende aardappelconsumptie.

In de Goessche Courant van 24 juli 1815 bood Pieter Weststraate aan: "Een hechte, wel betimmerde en van ouds beklante "Boekweid Molen" met woonhuis en Erve ...". Op 4 maart 1816 kocht Pieter Franse de molen c.a. voor ƒ 3550,10. Behalve het "gaande moolwerk" blijken tot de losse inventaris van de molen te behoren: drie grote en twee kleine kuipen, twee "zeeften" en het moolharnas.

Begin 1839 verkocht Franse de molen c.a. voor ƒ 2200 aan Adriaan Beenhakker, bakker te Baarsdorp. De was toen waarschijnlijk al een tijd buiten bedrijf omdat de handel in boekweit was verdwenen. Beenhakker liet in de voormalige woonruimte een bakkersoven metselen. In 1925 liet eigenaar Jacob Felius het pand afbreken en vervangen door een modern huis en bakkerij. Later was er een melkhandel gevestigd.

Bron: Historisch jaarboek voor Zuid-en Noord Beveland nummer 4, 1978: "Een boekweitmolen in Kloetinge", C. Beenhakker. Verzameling H. van der Kaay.