Het malen van graan op vrijwillige basis
Coen Manche (11-6-2022)
Zaterdag 11.00 - 17.00 uur
Diverse meelproducten
Eén koppel 17der kunststenen; regulateur; centrifugaalbuil; graanpletter: sleepluiwerk; één klein koppel maalstenen (elektrisch aangedreven).
Aardig geschulpte baard, donkergroen geverfd, wit afgebiesd, met de jaartallen '1807' en '1999'.
Op de windpeluw staat in grote letters de naam 'De Weert'.
Op de vangstok is een, oranje geverfde, grote mug(!) gemonteerd; dit passend in de noordelijke traditie om een handelsmerk op de vangstok aan te brengen; het herinnert tevens aan een oude Meppeler legende.
Bovenwiel 59 kammen
Bovenbonkelaar 29 kammen
Spoorwiel 85 kammen
Steenschijfloop 26 staven
Overbrengingsverhouding 1 : 6,65
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Vaags | ✉︎ | 20 | buiten | 1998 | 1998 | buiten | aanw. | 20,80 |
Roede 21, Vaags
|
✉︎ | 21 | binnen | 1998 | 1998 | binnen | aanw. | 20,80 |
| Fransen | ✉︎ | g.n. | binnen | 1924 | 1924 | binnen | 1937 | 21,80 |
Deze molen is vanaf de herbouw in 1999 voorzien van het systeem Fauël (fokwieken) met automatische remkleppen.
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gieterij Hardinxveld | ✉︎ | 75 | 1997 | 1998 | aanw. |
Het malen van graan op vrijwillige basis
Molen De Weert, gelegen aan de noordzijde van het riviertje De Reest, is volgens de gevelsteen gebouwd in 1807. Deze molen, ook wel bekend onder de naam Eekmolen, was de belangrijkste eek- of runmolen voor de leerlooi-industrieën in Meppel.
Rond de molen bevonden zich drie houten schuren, die oorspronkelijk dienden voor de opslag van eek (eikenschors).
Omstreeks 1860 kwam deze stellingmolen in het bezit van Abraham Roelink, die op 19 februari 1862 een vergunning kreeg van Gedeputeerde Staten van Overijssel om de run- en pelmolen tevens in te richten voor het malen van graan. Na Roelink werden achtereenvolgens W.T. Eilerts de Haan, L. Pasman en uiteindelijk E.P. Pasman eigenaar. In 1925 was de molen in het bezit van Dassen en Tenwolde. Na de dood van Albertus Dassen werd het bedrijf enige tijd voortgezet door zijn weduwe.
De vraag naar gemalen eikenschors nam sterk af en ook de oprichting van de Coöperatieve Landbouwbank haalde veel werk bij de molen vandaan. Zo werd de Eekmolen, die tijdens zijn laatste jaren met drie koppel stenen werkte (voor consumptiegraan, veevoer en schors), in 1937 stilgezet.
Hoewel de molen in goede staat verkeerde, werd hij wegens de hoge onderhouds- en verzekeringskosten dat jaar grotendeels afgebroken. De houten schuren werden gesloopt en het enige wat overbleef was het achtkante stenen onderstuk.
In 1993 nam Henk Meijerink initiatieven om tot herbouw te komen en wist de locale wethouder hiervoor te interesseren. Het beschikbaar komen van het achtkant van de Schuilenburger molen bij Hellendoorn in 1994, legde een goede basis. Dit achtkant is in de werkplaats van bouwbedrijf Dijkstra geheel hersteld.
In 1996 was de onderbouw klaar. Op 8 juli 1998 werd het door molenmaker Johannes Kooistra uit Sloten gerestaureerde Hellendoornse achtkant op de onderbouw gezet en vervolgens kwam de kap erop. De karakteristieke ombouw rond de onderbouw werd ook in ere hersteld en wordt gebruikt door Stichting Welzijn voor haar activiteiten. Bovendien is de molen geheel maalvaardig opgeleverd. De oude eekstenen, die nog ergens in een tuin lagen, bevinden zich nu weer in de molen.
Helaas overleed initiator Henk Meijerink kort voor de opening (gepland voor de zomer van 1999). De officiële ingebruikname werd uitgesteld tot 13 mei 2000 (de Nationale Molendag) en uit eerbetoon aan de initiator werd de koningspil voorzien van zijn naam.
De molen draait in de regel zaterdag waarbij dan ook vaak wordt gemalen, zowel voor bakkers als voor de losse verkoop.
Coen Manche (17-7-2023)
Coen Manche (16-11-2019)