Molen Zuideraschmolen, Krommenie

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1729

verdwenen

1864

gesloopt

geschiedenis

De molen komt voor in de boedelinventaris van rolreder Willem Duijn en zijn vrouw Grietje Cornelis, gedateerd 2 december 1729. Deze inventaris werd opgemaakt door de weesmeesters voor de twee minderjarige kinderen van het echtpaar. Geregistreerd werd o.a. 2/13de part in de asmolen met zijn paert, paraam etc plus een part in het stuk land gelegen agter Het Duinkerken.’
De asmolen was ondergebracht in ‘de gemeene Reederije’. Dat was het zeilmakersbedrijf, waarin Willem Duijn voor een half part eigenaar was. Dat waarde van dat part werd getaxeerd op ƒ 32.833,55.
Dit is de tot nu toe oudste vermelding van de potasmolen aan Het Duinkerken in Krommenie.
Ron Couwenhoven, 1 juli 2020.
-----

Binnen de grenzen van Krommenie bestonden twee asmolens geweest, beide aangedreven door paarden. In deze asmolens werd hoofdzakelijk potas vermalen. Dit product werd verkregen uit berkenhout, wat eerst werd verbrand. Chemisch gezien is potas kaliumcarbonaat. Naast potas verwerkten de beide asmolens ook nog weedas (as van eikenhout), kalk en soda. Al deze alkalische producten werden gebruikt voor het bleken van garen.
Dit garen werd in Krommenie gemaakt en vond grote aftrek bij de zeildoekweverijen.

Het bouwjaar van De Zuideraschmolen is nog niet achterhaald. De molen staat vermeld in een boedelinventaris uit 1758. Deze inventaris was van de Krommenieër Jan Maat, welke een aandeel in deze asmolen bezat. Naast een part in de asmolen, bezat hij aandelen in de Krommenieër hennepkloppers De Blauwe Arend, De Haan en De Zwaan.
In een notarisprotocol gedateerd op 24 juli 1760 werd gesproken over “de aschmolen op ’t Duijnkerken”.
De molen was later het eigendom van de gezamenlijke rolreders.
Over deze molen zijn verder maar weinig gegevens voorhanden. Vlak voor de sloop van de molen in 1864, werd hij gefotografeerd door de vroege Krommenieër fotograaf Klaas van Vliet.
De schuur waarin de molen was opgesteld bleef bestaan en heeft tot omstreeks 1950 nog als timmerschuur dienst gedaan. Daarna werd hij gesloopt.

Bronnen:
- “de Zaende” 3e jaargang 1948 blz. 358-359
- “de Windbrief” 29e jaargang 200 nr. 112 artikel D. Kerssens over de Zaanse rosmolens (uitg. Ver. De Zaanse Molen)
- “Krommenie, zevenhonderdvijftig” uitgave van het historisch genootschap Crommenie 2001 blz. 131
- www.duizendzaansemolens.nl R. Couwenhoven
F. Rol, Zaandijk.