De ‘Brouwersmolen’, ook wel ‘Ooievaarsmolen’ of ‘Molen van Krantz’ op de hoek van de West Binnensingel en de Zuidwest Binnensingel (nu Buitenom geheten) bestond reeds in 1754. Het was een zeskante stellingmolen op een stenen, eveneens zeskante onderbouw en diende aanvankelijk als korenmolen. In 1801 diende C. Borsboom, eigenaar van de brouwersmolen ‘De Ooyevaar’ een request in om tarwe en rogge te mogen breken en malen.
Bron: onbekend.
Rotterdamse Courant, 12 april 1806:
"Een molen, van ouds genaamd DE BROUWERS- of OYEVAARS-MOLEN, en genaamd DE NIEUWE SNUIFMOLEN, voorheen gebruikt tot het malen van Gepelde Gerst of Grutten, en ook tot Snuif en Run; tot welk laatste, de vorige Eigenaars en Postesteurs, met seclusie van alle andere in den Haag en Haag-Ambacht, bevorens Octroy hebben geobtineerd gehad, met de Huizinge, Erve, Tuin en Coepel, hebbende een alleraangenaamst en ver uitgestrekt Gezigt, staande en gelegen aan de Zuidwest-Binnensingel alhier, Wyk V, No 5; doende Jaarlyks in de Ordinaris Verponding f 22 : 18."
Tussen 1808 en 1811 werd de molen omgebouwd tot papiermolen. De initiatiefnemers hiertoe waren de heren S.N. Du Moulin en P. Borel. Er werd wit papier vervaardigd door de Koninklijke papierfabriek of Papeterie Royale, later bekend als Krantz, De Charo en co., met het bekende watermerk voorstellend een ooievaar (het symbool van de stad Den Haag). In de volksmond werd hij ‘de molen van Krantz’ genoemd. In 1827 kwam stilstand en werd de molen opnieuw ingericht als korenmolen. De stenen onderbouw, waarin later een zeepziederij was gevestigd, bleef tot omstreeks 1930 staan op de plaats waar later het belastingkantoor verrees.
Bron: “Verdwenen windmolens in Zuid-Holland”, A.J. Marrenga-Stapff, 1979, blz. 102-104.
NB Voor gebruik van de afbeelding moet toestemming gevraagd worden aan het Haags Gemeentearchief, Spui 70, 2511 BT Den Haag, postbus@hga.denhaag.nl.