Niet alle Weerter molens waren aangewezen op windenergie. Zo weten we dat er op 6 maart 1844 in elk geval twee molens waren die hun paardekrachten letterlijk ontleenden aan een paard. Het waren beide ros- oliemolens. Een daarvan was eigendom van Hendrik van Os. en stond op het Molenveld (Tenbruggencatenummer 11091). De andere stond op de Beekpoort, en was eigendom van Pieter Antoon Kampers, pastoor te Beesel. Deze molen was ondergebracht in een fraai huisje, dat inmiddels helaas ook uit het stadsbeeld van Weert verdwenen is. De gevelsteen boven de deur droeg het jaartal 1768. Naar de historie van deze molen is nooit onderzoek gedaan. Misschien zijn er oude documenten bewaard gebleven, maar dat is dan toch niet bekend.
Een onbekende fotograaf heeft rond 1927 een tweetal plaatjes geschoten van het interieur. Flitsen was in die dagen nog niet mogelijk en daarom zijn de foto's ook niet al te best.
Het schijnt dat de oliemolenaar de kosten van zijn bedrijf kon dekken uit de opbrengst van de olie, die gebruikt werd voor consumptie en als brandstof in de lampen. Winst werd er gemaakt met de veekoeken, die soms zelfs meer opbrachten dan de olie, waar het eigenlijk allemaal om begonnen was.
Toen de oliemolen aan de Beekpoort gesloopt werd, heeft men de vloersteen en kantstenen gespaard.
Bron: De Molens van Limburg, P. van Bussel, 1991 p. 440.
nog waarneembaar
de kollergang wordt nog zorgvuldig bewaard in het Gemeentemuseum van Weert
De molen stond aan de Beekstraat en was in 1927 nog op oude wijze in bedrijf.
Het fraaie molenhuis uit 1768 is inmiddels afgebroken.
-----
De kollergang van deze molen is behouden gebleven en ligt nu in de tuin van museum De Tiendschuur in Weert.
De beide stenen worden binnenkort gerestaureerd en dan op de historische plek van de molen teruggeplaatst.
De kollergang wordt het start- en eindpunt van een wandelroute langs de verdwenen stadsmolens van Weert.
Onthulling van de kollergang aan de huidige Beekpoort is op zondag 5 oktober 2014 om 10.00 uur