Molen (volmolen), Stramproy

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1474

verdwenen

na 1700

gesloopt

geschiedenis

Stramproy behoorde voor de Franse Tijd tot het vorstendom Thorn en was het tweede kwartier van het Land van Thorn. Dit bracht welvaart in het dorp, dat vroeger veel lakenweverijen had. Het Stift van Thorn bezat er een windmolen een water-volmolen en een water-korenmolen de Broekmolen genaamd. Het dorp had vijf buurtschappen of roten, namelijk Torenroth (het dorp), Bergerroth, Molenbroekroth ten noorden, Breyvensroth en Heyeroth ten westen van het dorp gelegen. De namen bestaan nog, maar de grenzen zijn vervaagd.
Op 4 september 1474 verleenden de abdis Gertrudis van Sombref en het kapittel toestemming om een volmolen op te richten, die het lakenambacht in erfpacht kreeg. De volmolen, waarmee geweven laken werd verdicht en verstevigd, lag in het broek of Molenbroekroth op de huidige Aabeek, en in een later stadium niet ver van de Broekmolen. Beide molens hadden dezelfde pachter. In het begin van de 18e eeuw werd de volmolen, die in 1699 afbrandde en werd herbouwd, afgebroken.

Bron:Bussel P.v "De M's van Lb", 1991 p.453