Eenvoudige baard met het opschrift 'Anno 2005'.
Op de achterbaard het opschrift 'De Nolet'.
Fraaie gevelsteen in oude stijl met o.m. de opschriften 'ANNO 2005', 'De Nolet' en
'Deze molen is gesticht door
Carolus Henricus Joannes Nolet
10de generatie distillateurs sinds 1631
te Schiedam
Deze molen kreeg bij de bouw een stroomlijnsysteem dat enigszins is gebaseerd op het systeem Dekker.
De Nolet Distillery B.V. is eigenaar vanaf de bouw
Nolet Distillery, sinds 1691 in Schiedam, heeft als onderdeel van een omvangrijke verbouwing en uitbreiding, een nieuwe stellingmolen laten bouwen. Deze maalt geen graan maar wekt elektriciteit op, naar verwachting 250.000 kWh per jaar. In de molen zijn verder een ontvangstkamer, een bioscoopzaal en een vergaderruimte ondergebracht.
Het is een moderne energiemolen, 'vermomd' als traditionele molen, maar wel voorzien van de modernste technieken.
In de geschiedenis van Schiedam heeft windenergie altijd een belangrijke rol gespeeld. In de negentiende eeuw maalden 24 grote stellingmolens graan voor plaatselijke jeneverstokerijen. Daar zijn er nog vijf van over.
De nieuwe stellingmolen verenigt het oude en het nieuwe in zich. Aan de buitenkant is deze identiek aan de bestaande stellingmolens. Binnenin komt een turbine die volautomatisch werkt. Er komt feitelijk geen molenaar aan te pas. Deze combinatie van oud en nieuw is ook terug te vinden in de distilleerderij. Hierin komt de eerste ketel van Nolet te staan, naast moderne installaties.
De wieken kregen een modern aërodynamisch profiel, ontworpen door de TU Delft. In combinatie met een modern hekwerk moet de molen in rustig tempo fluisterend zijn werk kunnen doen. Molenvrienden zien een systeem, dat doet denken aan de klassieke Dekkerwiek.
De molen krijgt een vermogen van 150 kW, twee keer zoveel als een traditionele molen.
De Restauratiewerkplaats Schiedam heeft de (enorme) kap voor deze molen gemaakt. Op 28 februari 2006 werd deze geplaatst.
Het staartwerk is grotendeels voor de sier; dit om het meer een Schiedamse molen te laten lijken. Ook is in dit verband het gevlucht voorzien van een soort hekwerk, hoewel dit vermoedelijk enig rendementsverlies oplevert.
Deze molen draagt de naam van het bedrijf dat hem liet bouwen en sindsdien exploiteert.
Willem Roose, Op bezoek in De Nolet. Het molinologische eindstadium?, in: Molenwereld 111 (2008), pp. 18 - 36.
