Molen Papiermolen te Obbicht, Obbicht

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1699 - 1704

verdwenen

1825

verbrand

geschiedenis

Op 1 juli 1699 kreeg Jan Pergens uit Maastricht een weide van 475 roesen in erfpacht "met de gerechtigheijd van den stroom van die daer door lopende beek", en bouwde er een papiermolen die zeker in 1704 in vol bedrijf was. De molen werd verpacht, terwijl ook Jans zwager Frans Hupken (financieel) bij de molen betrokken was.

Volgende eigenaren waren Jans dochter Mechtild Pergens, Hendrik Prinssen, schout van Obbicht (ca. 1731) en diens zoon Johan-Anton Prinssen, en de weduwe van Jan de Noijer. Zij verkocht de molen aan Jan-Hendrik Ecrevisse, die zich niet zelf met de papiermakerij bemoeide.

Jan-Hendriks zoon Charles-Louis werd later de pachter van de molen in Obbicht. Andere zoon Johan-Willem (Jean-Guillaume) Ecrevisse vertrok naar Frankrijk (prov. Frans Vlaanderen), werd papiermaker te Rousbrugge, verkreeg grote bekendheid als constructeur van papiermolens en was bij de bouw van vele Franse papiermolens betrokken.

De weduwe van Jan-Hendrik Ecrevisse verkocht de molen na 1777 aan Dirk Peters uit Obbicht, maar Charles-Louis Ecrevisse bleef de pachter, opgevolgd door zijn zoon. Familielid Pieter Ecrevisse (1804-1879) werd schrijver en vertelde dat drie vingers van zijn rechterhand door een stamphamer in de molen werden verpletterd toen hij 39 maanden oud was.

Voor 1816 zou de molen onder beheer van zoon Herman Frans Dominicus Ecrevisse buiten bedrijf zijn gekomen. Op de Ferrariskaart 1771-1778 en de tranchotkaart 1803-1820 staat de "Papeterie" (papiermolen) nog aangegeven, op de kadasterkaart 1811-1832 niet meer (de vijver nog wel).

Op 7 oktober 1825 ontstond in de haard of bakoven van de (voormalige) papiermolen brand, deze legde mede door de felle zuidwestenwind het hele 38 huizen tellende dorp Obbicht inklusief kerk en pastorie in de as. De gedenkplaat uit 1828 in de nog bestaande oude kerktoren aan de Ecrevissestraat herinnert nog aan deze ramp en de herbouw erna. Het molengebouw zelf werd niet meer herbouwd.

Bronnen:
- "De papiermolens" deel 3, Voorn.
- "Historisch jaarboek voor het land van Zwentibold", 1998. Beide verzameling H. van der Kaay.