- trivia
- Het dorsen van de oogst van granen, zaden en peulvruchten vergde vooral op de grotere, op akkerbouw gespecialiseerde boerderijen, zeer veel tijd. Hoewel het dorsblok enige bespoediging gaf in vergelijking met het werk met de vlegel, nam dorsen veel tijd in beslag. Vandaar dat reeds in het eerste programma van prijsvragen van het Genootschap van Nijverheid te Onderdendam in 1837 een prijs werd uitgeloofd voor een bruikbare dorsmachine.
In 1846 importeerde hetG.N.O. uit Noord-Amerika een hekeldorsmachine, gefabriceerd door Jozef Hall en Pitt te Rochester.
Het was een 'groot ijzeren dorschwerktuig', waarmee het graan werd gedorst en ook gezuiverd.
Het doorgevallen graan werd door een ingebouwde wanmolen gezuiverd. Molenmaker E.J. Borgman te Kloosterburen bouwde nog in 1846 deze dorsmachine na in hout. Een rosmolen, aangedreven door twee paarden, moest deze machine aandrijven.
Het kroonwiel van deze rosmolen heeft 174 kammen en de rondsels hebben 12 staven.
Eén rondsel dient voor het aandrijven van de karn en één om een enorm vliegwiel in beweging te brengen voor de hekelmachine.
Eén omwenteling van het kroonwiel maakt dat het rondsel van de molen 14 maal rond gaat.
De overbrenging vanaf het grote vliegwiel aan de molen naar het kleine aandrijfwiel op de hekeldorsmachine bewerkstelligt nog eens een grote toename van het toerental.
Bron: "Rust'loos voorwaart was hun streven".
Aspecten van de agrarische revolutie in Groningen in de periode vanaf het Réglement réformatoir uit 1749 tot de landbouwkrisis van 1880.
Uitgegeven in 1988 door bovengenoemd museum.
Afb. 4: afbeelding van een dorsblok dat afkomstig is van de boerderij van Zijlema in de Noordpolder te Usquert. Deze boerderij is in 1960 afgebroken.
