Molen Weidemolen Verloren Einde, Westbeemster

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1820 - 1824

1903 vernieuwd

verdwenen

na 1950

geschiedenis

Door de aanleg van het Noordhollandsch Kanaal in 1820-1824 werd bij Spijkerboor een strook grond van de Polder Wormer, Jisp en Neck afgesneden en buitendijks aan de Beemster geplakt, tezamen met een stuk gedempte ringvaart. Dit werd het Verloren Einde genoemd en bleef tot in de twintigste eeuw bij gemeente Jisp horen. Uiteraard moest dit land apart worden bemalen op het Kanaal, hiervoor werd een weidemolen geplaatst.

Op 16 april 1903 vroeg J. Pel te Jisp, die zijn stuk buitendijks land bemaalde gelegen aan het Verloren Einde en tevens het stuk grond van de Beemster dat daaraan grensde (de gedempte oude loop van de Ringvaart), aan het polderbestuur van de Beemster om subsidie voor de vernieuwing van zijn molen. Verplaatsing zou te duur zijn, namelijk ƒ 325. Daarom was het beter een nieuwe te bouwen op dezelfde plaats met meer capaciteit en diepte voor ƒ 230. Aldus besloten, werd de opdracht verleend aan G. Rem te Wormer.
Bron: "Kroniek van de Beemster", dr. A.J. Kölker, 1981, pag. 92.

Op de topografische kaart van 1950 staat de molen nog aangegeven.
-----

In 1903 leverde Rem een molen aan het Waterschap de Beemster. Van de molen is een lange materiaallijst met afmetingen en prijzen van de onderdelen bewaard gebleven, de gehele molen werd "verkocht en geleverd voor de somma van 483 gulden."
Bron: "Weidemolens in Noord-Holland van hout en van staal", 2013, pag. 25.