Molen Esbeekse Molen / Akkermolen, Hilvarenbeek

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1391

verdwenen

1859

verbrand

opvolger

Hilvarenbeek (Akkermolen / Molen van Rijswijk)

geschiedenis

In 1391 herriep hertogin Johanna van Brabant het recht van maaldwang toebehorende aan "Peteren meester Dyres" uit Breda, die "twee wijntmolen ... staende heeft tot Beke". Dit moet betrekking hebben op de Esbeekse Molen en de Heimolen.

In 1452 is er sprake van de dorps-korenmolen bij de Esbeekse weg. Vermoedelijk gaat het over een voorganger van de Akkermolen, die in 1861 werd vernieuwd.

In 1740 is de kleinzoon van Willem Cornelis Huijsmans, Willem Huijsmans molenaar van de Akkermolen in Hilvarenbeek. Hij was gehuwd (Hilvarenbeek, 1736) met Walburght Crols, ook uit een molenaarsgezin. Zijn twintig jaar jongere neef Jan komt hem helpen. De laatste trouwt een paar jaar later (Hilvarenbeek, 1753) met de Baarlese jongedame Cornelia Kleire (Cleere)

In 1801 was Wilbort van Gijzel molenaar op beide Hilvarenbeekse standerdmolens. In 1819 wordt vermeld dat in één van beide tevens run werd vermalen. Daarna waren Adriaan van Erck en Cornelis Adams de eigenaren, en in 1848 Mathys Merkx (die tevens een pelmolen in zijn molen had gemaakt) en Hendrik de Roos.

In 1861 kwam de stenen opvolger gereed.

Bron: "Windmolens in Hilvarenbeek", artikel door Jan Scheirs in "Brabants heem" 1977 nummer 4. Verzameling H. van der Kaay.
Inform. van Ton de Jong 29-12-2020
-----

Op 24 januari 1859 brandde deze molen af. In de krant De Noord-Brabander van 29 januari 1859 wordt vermeldt: "zoo men verneemt is deze ramp toe te schrijven aan onvoorzichtigheid, daar men tot zeven uren des avonds nog gescherpt had, en even daarna den molen in volle vlam zag."