Molen Rijnsaterwoudse Polder (2e), Rijnsaterwoude

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1673

verdwenen

circa 1822

afkomstig van

Rijnsaterwoude (Rijnsaterwoudse Polder (1e))

voorganger

Rijnsaterwoude (Rijnsaterwoudse Polder (1e))

opvolger

Rijnsaterwoude (Rijnsaterwoudse Polder (3e) / de Woudsche Molen)

geschiedenis

Door de droogmaking van de Wassenaarse Polder verdween de gehele Overbuurt moest voor de molen een andere plek gezocht worden. In 1673 kreeg hij op kosten van de Wassenaarse Polder zijn nieuwe standplaats aan de Leidse Vaart, halverwege het einde van het bebouwde Molenpad en de Braassemermeer.

De molen was niet bijzonder groot:
- hoogte wachtdeur 41 duim
- hoogte wateras 54 duim
- tasting scheprad 24 duim
- diam. scheprad 13 voet
- breedte scheprad 1½ voet
- opvoerhoogte 37 duim
- vlucht 56 voet
- breedte der zeilen 2 kleden
- overbrenginsverhouding bovenas - scheprad 2,62 op 1

Mede vanwege de aanhoudende wateroverlast in het kleiner geworden poldertje, werden in 1747-1750, in 1770 vergeefs verzoeken om toestemming tot uitvening en drooglegging gedaan. Zelfs ondanks een verklaring van de molenmakers Brons dat de bestaande wipmolen daarvoor met geringe aanpassingen geschikt gemaakt zou kunnen worden, waarvoor ze zichzelf meteen aanbevalen.

Vanaf 1797 lukte dat echter wel, ondanks aanvankelijke protesten van de Municipaliteit, omdat de kade van het Braassemermeer daarvoor voldoende sterk werd geacht. Voor het dijkonderhoud moest een fonds ter grootte van ƒ 12.000 bij Rijnland gesticht worden, voor de nieuw te stichten vijzelmolen een fonds van ƒ 9000. De termijn van natvenen werd na 20 jaar nog verlengd, in 1824 werd de dijk verder versterkt.

Naar het schijnt kwam in 1822 de nieuwe vijzelmolen gereed. Vermoedelijk is de wipmolen rond 1823 verdwenen toen de achtkante vijzelmolen in gebruik was genomen.

Bron: "De polders van Rijnsaterwoude", artikel door Jan Lunenburg in jaarboekje Rijnlandse Molenstichting 1983. Met dank aan H. van der Kaay.