Molen van Louman, Rouveen

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1827

verdwenen

1833

verbrand

voorganger

Rouveen (Korenmolen van Rouveen)

opvolger

Rouveen (Molen Mulder (1e))

geschiedenis

MOLEN R3 1827 - 1833

Pieter Louman, koopman te Zwolle, ontving op 22 september 1827 bij Koninklijk Besluit toestemming voor het oprichten van een "windkoornmolen" op Rouveen. De vergunning om deze molen te exploiteren zou worden ingetrokken "zodra door den molenaar of zijne knechts eenige fraude mogt worden gepleegd."
F.A. Ebbinge Wubben schreef in 1835 het volgende betreffende deze molen: "Men heeft te Rouveen eenen schoonen windkoren- en pelmolen, welke in 1827 gebouwd, in den nacht van 3 Mei 1833 met vier huizen in den omtrek afbrandde.
Uit dit citaat kan geconcludeerd worden dat molen R 3 hoogstwaarschijnlijk geen standaardmolen was. De omschrijving "eenen schoonen molen" is nauwelijks van toepassing op een eenvoudige houten standerskast. Bovendien werd op deze molen een dubbelbedrijf uitgeoefend: naast een koppel maalstenen bezat hij twee pelstenen, die dienden voor het pellen van gerst. Soortgelijke dubbelbedrijven komen meer voor op bovenkruiers dan op standaardmolens.

ontleend aan J.A. Rossing, molens in de gemeente Staphorst

gelezen in de Groninger Courant van 3 mei 1833:

Voort na middernacht van heden ontstond te Rouveen, in den molen van P. Louman, brand, die zoo onverwijld voortging, dat in weinige oogenblikken die molen, benevens schuur en achterhuis, en vier belendende huizen eene prooi der vlammen werden; uit laatstgemelde huizen is bijna niets gered; de molenaar, wiens molen en verdere gebouwen goed verzekerd waren, heeft zijne meeste roerende goederen behouden. Diep ongelukkig zijn intusschen de bewoners der overige afgebrande woningen, te meer nog, daar zij van alle verdenkingen zijn vrij te kennen, van door een of ander middel aanleiding tot dit treffend ongeval te hebben gegeven.