Molen van Bartelds, Makkinga/ Makkingea

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1718

verdwenen

voor 1849

1832 - 1849

geschiedenis

Op de Schotanus-kaart uit 1685 staat de molen aangeduid als volmolen, tegenover de plek van de huidige De Weyert (Ned. Tenbruggencatenummer 02763). Op de kaart van 1718 staat de molen ook.

In 1799 wisselde de molen van eigenaar. Volgens een advertentie werd op 14 oktober "een hegte en sterke Volmolen, agter het gebuurte van Mackinga, bij Coenraad Bartelds te Tronde in gebruik" aangeboden.

Op 18 oktober 1803 werd "een hegte en sterke envoor enige Jaaren bijna geheel vertimmerde Volmolen met 't turfschuurtje ... staande op de uitgang No. 24 te Mackinga" verkocht.

Aangezien op een lijst met windmolens in Ooststellingwerf uit 1803 geen volmolens meer worden genoemd, zal de molen tussen 1803 en 1808 tot korenmolen zijn omgebouwd. Er staan wel 5 korenmolens op die lijst.

Op de kaart van Eekhof uit 1849 staat de molen niet meer aangegeven (*), waarschijnlijk was Rieken Steunenbrink de laatste molenaar. In 1851 verleende Gedeputeerde Staten hem vergunning voor het bouwen van een koren- en oliemolen te West-Olderberkoop (Tenbruggencatenummer 04264 z). Mogelijk was de concurrentie van de korenmolen in Twijtel (Tenbruggencatenummer 02761 a) de reden voor zijn vertrek. Overigens werd die molen in 1905 door zijn zoon Gerrit Rieken Steunebrink verkocht aan Weyert Zeephat.

Bronnen:
- "Volmolens in Friesland", artikel door W. Nijlunsing in De Utskoat nr. 27, okt. 1982.
- boekje "De Weyert". Verzameling H. van der Kaay.
-----

(*) Aangezien de molen ook niet voorkomt in het kadaster 1811-1832, moet hij al voor die tijd zijn verdwenen.