Molen Rosvuilwatermolen, Leiden

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1596 - 1611

circa ? / 1644 ?

verdwenen

1611

?

geschiedenis

In Leiden heeft men eveneens het water in de grachten door middel van rosmolens ververst. Jan van Hout had in 1591 een plan voor het plaatsen van "een paerdemolen mit een scheprat". Vijf jaar later werd deze molen pas gebouwd, maar in 1611 alweer vervangen door een windmolen buiten de stad.

Deze werkte heel goed en met behulp van een rosmolen die in het St. Barbaraklooster (later Prinsenhof) werd opgericht kon men zelfs meerdere grachten gaan reinigen. Tot de drooglegging van de Zoetermeersemeer in 1614 benutte men ook de natuurlijke stromingen die bij harde wind ontstonden.

Na de plaatsing van twee windmolens op Boshuizen en Roomburg in 1644, plaatste men opnieuw een rosmolen aan het Prinsenhof. Van 1644 tot 1658 werkte hier zelfs een hondenmolen.
Bron: Verdwenen windmolens van Zuid-Holland, A.J. Marrenga-Stapff.

In het St. Barbaraklooster (naderhand Prinsenhof) op de hoek van de Voldersgracht en het Rapenburg, tegenover de Groenhazengracht, werd een rosmolen gesteld, om daarmede evenals aan de Volmolengracht, het vuile water uit de ingekolkte grachten te malen en door een duiker in de buitengrachten te lossen.
De huidige straat Langebrug is de overwelfde Voldersgracht.
informatie van H. van der Kaay, 4 juli 2013.

Adam Barckhuijzen: Vergoeding voor de 4 honden ten dienst van de watermolen In het Prinsenhof, 1659. Inv.nr. 4463 - 018.
Bron: Consessies en smalle diensten Leiden 1545-1930.