Molen Grutterij van Nicolaas Biesterbos, Uitgeest

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1744

verdwenen

na 1832

geschiedenis

Op 20 oktober 1744 werd Johannes Bogaerdt middels een gerechtelijke uitspraak veroordeeld zijn schulden aan Pieter Claesz Hart te voldoen. Als gevolg daarvan zorgde de schout/ gerechtsbode Dirk Aemilius op 9 februari 1745 voor de overdracht van "een huys en erff sijnde een grutterij staende te Oostgeest (met het regt en geregtigheyt van de grutterij die geweest is over de sluys tot Uytgeest) groot 112 roeden" met nog enige stukken grond voor ƒ 1750.

Reeds op 18 juni 1745 verkocht Hart de grutterij door aan Cornelis de Goijer. Ene Jan de Goijer kreeg op 13 mei 1745 echter geen toestemming om één van de twee stilstaande grutterijen in Uitgeest weer in bedrijf te mogen nemen.

Op 29 januari 1782 verkocht ene Hendrik van Leijden de grutterij voor ƒ 7500 aan Jan Vernooijs. Reeds op 13 november 1783 verkocht Vernooijs samen met zijn vrouw Antonetta de grutterij weer terug aan Hendrik van Leijden, voor ƒ 4986, dat is mogelijk met aftrek van een deel van de schuld.

Albert Nozeman verkocht op 4 april 1788 de grutterij met huis voor ƒ 4500 aan Dirk van Laar. En in de Oosrpronkelijke Aanwijzende Tafel van het kadaster wordt in 1832 een Nicolaas Biesterbos vermeld als eigenaar van het huis, erf en de grutterij aan de Langebuurt, belast met ƒ 70.

Bron: "Molens in de Banne Uitgeest" door Dr. A.J. Kölker, 1990. Met dank aan H. van der Kaay.