Molen van Hushoven, Weert

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1804

verdwenen

1904

verbrand

opvolger

Weert (Wilhelmus-Hubertus)

geschiedenis

Bijna een eeuw lang heeft te Hushoven, ongeveer op de plaats waar nu de Wilhelmus Hubertus zich verheft, een houten standaardmolen gestaan. Een goede afbeelding van de molen is er niet. Ze komt voorop enkele oudere tekeningen van het kasteel te Weert. Naast de inrijpoort zien we heel vaag het silhouet van de molen in de verte.

Wanneer deze molen nu precies is gebouwd, is evenmin bekend. Wel is er een mondeling overgeleverde traditie. Volgens dat verhaal zou een zekere Frencken uit Weert in het jaar 1803 molenaar zijn geweest op zowel de Binnenmolen als de Buitenmolen. Toen geruchten de ronde deden, dat er weer een nieuwe molen bij zou komen, stapte Frencken naar de rentmeester, die de zaken voor de eigenaar behartigde. Hij maakte hem diets, dat hij de pacht voor zijn twee molens niet meer zou kunnen opbrengen als er een derde molen zo dichtbij in de buurt bijkwam. Aan het huurcontract werd daarop de bepaling toegevoegd, dat Frencken vierhonderd francs per molen minder zou mogen betalen, als er inderdaad een molen bijkwam. Toen dat nieuwe huurcontract van kracht werd, bouwde Frencken zelf die derde molen. Dat moet in 1804 geweest zijn geweest, wat vrij aardig klopt met de officiële documenten waarin sprake is van het oprichten van een molen in dat jaar.

Zekerheid hebben we pas in 1814, want toen werd de Hushover standerdmolen in een ambtelijk stuk vermeld als eigendom van een Laurent Frencken. Nu overleed Frencken op 23 November 1815 te Weert een zekere Laurent Henry Frencken en het vermoeden is verwettigd, dat hij de mulder te Hushoven was.

Op 21 Februari 1837 kocht Hubert Hermans en zijn vrouw Maria Catherina Hooffers voor 13.000 francs van de erfgenamen Frencken de molen, het stukje grond waar deze op stond, en het bij het maalbedrijf behorend materiaal. Drie jaar daarna, om precies te zijn 8 September 1840, werd burgemeester L. Beerenbrouck van Weert eigenaar van de molen, die vervolgens op 29 Juli 1857 overging in handen van een molenaar die toepasselijk Jozef Meulen heette.

In de jaren negentig van de 19e eeuw is de molen heel kort eigendom geweest van Peter Jan Bocken uit Weert of van zijn weduwe. Vlak daarna mochten de beide broers Joseph en Pieter Meulen, molenaars van beroep, zich eigenaars van de standerdmolen noemen. Lang hebben zij van hun bezit niet kunnen profiteren. Rond het jaar 1904 werd de molen door de bliksem getroffen waarna het restant gesloopt werd.