Molen De Valk in het Bosch, Rotterdam-Centrum

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1778

verdwenen

1852

verbrand

voorganger

Rotterdam (Loodwitmolen van fa. Hubert & Van Rijckevorsel)

geschiedenis

De molen stond bij de Rotte aan de Karnemelkshaven.
"De Karnemelkshaven was een klein kort kanaaltje in Rotterdam tussen de Rotte en de Stadsvest (Goudsesingel) in het verlengde van de Botersloot. Het is in de 19e eeuw zowel gegraven als gedempt."
De molen werd opgevolgd door een stoommolen, Freni & Co.

De molen werd gebouwd als loodwitmolen, later moutmolen. Van alle loodwitmolens is dit de enige windmolen.
De naam van de molen was mogelijk afgeleid van de buitenplaats Valc en Bosch bij Den Haag, waar de moeder van Isaac Hubert (Cunera van Rijckevorsel) opgroeide.

Aan de Rotte op de linkeroever stond deze molen met aan de overzijde molen De Kievit.
Beide molens waren van de firma Hubert & Van Rijckevorsel. Isaac Hubert liet in 1778 deze molen bouwen op zijn loodwitmakerij aan de Linker Rottekade even ten noorden van de huidige Admiraal de Ruyterweg.

Volgens het kadaster 1811-1832 was toen ene Neugebauer de eigenaar van de molen en de omliggende gebouwen. De molen stond niet direct aan de Rotte, maar aan de achterkant van de erven aan de kavelsloot.

In 1832 werd Gerard van Mook mede-eigenaar. In 1839 werd de molen omgebouwd tot moutmolen, Gerard van Mook was toen molenaar. Vanaf 1850 was J. Rijshouwer eigenaar van de molen.

Dordrechtsche Courant 31 aug. 1852:
"Zaterdag namiddag, omstreeks 1 ure, barstte boven Rotterdam eene donderbui los, vergezeld van zwaren regen. Bij den enkelen, doch zwaren, donderslag, welken men heeft waargenomen, sloeg de bliksem in den korenmolen de Valk, aan de Karnemelkshaven."
Informatie Jaap de Vries, 24 februari 2009.

Leydse courant, 1 september 1852
Te Rotterdam is de bliksem geslagen in den korenmolen de Valk, doch heeft weinig schade veroorzaakt.

In augustus 1920 ging de molen in vlammen op door een blikseminslag.