Molen Meer- en Duinpolder, Lisse

Lisse, Zuid-Holland
v

korte karakteristiek

naam
Meer- en Duinpolder
modeltype
Wipmolen
functie
poldermolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
06677 r
oude dbnr.
V12249
Meest recente aanpassing

locatie

plaats
Lisse
gemeente
Lisse, Zuid-Holland
streek
Rijnland
kadastrale aanduiding 1811-1832
Lisse D (1) 37 Coenraad Jacob Temminck, rentenier
geo positie
X: 99086, Y: 475926
N: 52.26851, O: 4.56807

constructie

modeltype
Wipmolen
krachtbron
wind
functie
romp
vierkante ondertoren
inrichting

Scheprad

plaats bediening
plaats kruiwerk
middenkruier
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verplaatst
verdwenen
1854 - 1862 - 1867
geschiedenis

De Meer- en Duinpolder was een particuliere polder, waarin de buitenplaats Meerenduin lag. In 1715 kreeg Willem Adriaan van der Stel vergunning om de houten schepradmolen naar het noordelijke deel van de polder te verplaatsen in verband met de aanleg van een zandsloot.

Molenmaker Van der Zaal heeft van 1780 tot minstens 1830 werkzaamheden aan de wipmolen verricht.

In 1853 wilde het polderbestuur de molen verplaatsen, maar op advies van de opzichter van Rijnland werd "een nieuwe stenen achtkante schepradmolen" [?] aanbesteed. Wie van de zes inschrijvers de molen mocht bouwen blijkt niet uit het archief [het blijkt trouwens helemaal niet dat de molen in 1854 inderdaad gebouwd werd! Red.].

In 1862 werd een duiker gelegd onder de Zandsloot, en werd de bemaling gecombineerd met de zuidelijk aansluitende Lisserbroekpolder en uitgevoerd door diens molen. De schepradmolen van de Meer- en Duinpolder raakte buiten werking en draaide alleen nog bij hoge nood. [De molen staat niet meer op de waterstaatskaart van 1867. Red.] Per 24 juli 1883 werden beide polders samengevoegd onder één bestuur van de Lisserbroek-, Meer- en Duinpolder.

Bron: Kroniek van de Lisser Timmerman en molenmaker Cornelis van der Zaal, 1762-1839, Bert Kölker, 2012.