Ooit stonden er 19 windmolens op de wallen van Leiden; daarvan is alleen De Valk nog over.
De huidige molen heeft twee voorgangers gehad. In 1611 werd op het Valkenburger bolwerk de standerdmolen "De Valck" gebouwd, die in 1667 plaats moest maken voor een houten stellingmolen.
In 1743 werd door het stadsbestuur toestemming gegeven om een nog hogere stellingmolen te bouwen, ditmaal van steen. Dit is de huidige 29 meter hoge molen "de Valk", waarvan de romp in slechts 3 maanden tijd werd neergezet.
Er waren maar liefst 4 koppel maalstenen in de molen aanwezig, wat een flinke capaciteit opleverde. Door de afname van de leidse bevolking en de opkomst van gemotoriseerde maalinrichtingen kregen de molens het tegen het einde van de 19e eeuw steeds moeilijker. Veel molens zijn in die tijd afgebroken. De Valk bleef echter tot ver in de 20e eeuw meel produceren; zij het de laatste jaren niet meer met windkracht.