Molen De Klamp, later ook De Bleeker, Zaandam-Oost

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1645

verdwenen

1769

gesloopt

geschiedenis

De Klamp werd gebouwd in 1645 als volmolen. Op 11 januari 1646 werd de windbrief voor de molen uitgereikt aan Pieter Jansz. Bleecker. Dit verklaart meteen de tweede naam van de molen.
Op 16 april 1658 werd de molen genoemd in een gerechtelijk stuk, betreffende een insinuatie aan de eigenaar van een pakhuis, “staende bij de vulmolen genaemt de Klamp.”
Op 24 november 1661 erven de kinderen van Jan Jansz. Klamp het volgende, “8½ /24e parten in de vulmolen, staende aende Oostzijde...mits dat de selve molen sal hebben vrij slach van roeden.” Dit hield hoogst waarschijnlijk in, dat er op de belendende percelen niet te hoog gebouwd mocht worden in verband met de vrije windvang.
Op 3 juni 1681 liet eigenaar Claes Jansz. Clamp, de molen tegen brand verzekeren in een assurantiecontract.
In 1722 was de molen het bezit van Trijntje Klamp, de weduwe van Pieter Kleijndert. In haar opdracht liet Claes Cleijndert de molen in een ander assurantiecontract opnemen. Waarschijnlijk was Claes Cleijndert een zoon van Trijntje Clamp.
Kort hierna, op 18 september 1726, wisselde Klaas Klamp Kleijndert nogmaals van brandverzekering. Ditmaal werd de molen als houtzaagmolen verzekerd. Hoogst waarschijnlijk was de molen kort daarvoor verbouwd.
Klaas Klamp Kleijndert bleef tot 1747 de molen in bedrijf houden. Niet lang hierna deed hij de molen over aan Klaas Groot de Jongh. Deze liet de molen op 5 september 1749 nogmaals tegen brand verzekeren.
De Klamp zou de economische crisis halverwege de achttiende eeuw niet overleven. In het midden van de achttiende eeuw ging het zeer slecht met de houtzagerij in de Zaanstreek. Doordat de Engelsen omstreeks 1740 zeer hoge invoerrechten gingen berekenen voor bewerkt hout, was het niet meer lonend om gezaagd hout naar Engeland te exporteren. Toen 12 jaar later ook nog eens een invoerverbod van gezaagd hout naar de Zuidelijke Nederlanden werd aangekondigd, betekende dit de doodsklap voor de wagenschotzagerij. De balkenzagerij wist zich naderhand te herstellen van de klap. Voor De Klamp was het te laat, hij werd in 1769 gesloopt.

Boorsma vermeldt in zijn boek “Zaanse windmolens” uit 1939 nog het volgende, “Het lijkt heel waarschijnlijk, dat het Klamperspad (nu Klamperstraat), gelegen aan de Oostzijde bezuiden de Zuidervaldeur, genoemd is naar de familie Klamp, die vermoedelijk langen tijd tot de voornaamste bewoners van dat pad heeft behoord. Maar het is ook niet uitgesloten, dat het pad naar hun molen heette, in welk geval het deze eigenschap gemeen had met vele andere paden.”

Bronnen:
“Duizend Zaanse molens” P.Boorsma 1968 blz. 119
“Zaanse Windmolens” P.Boorsma 1939 blz. 18-19
“de Zaende” 3e jaargang 1948 blz. 226
F. Rol, Zaandijk