Molen De Groene Veer, Zaandam-West

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1660

verdwenen

na 1729

geschiedenis

De windbrief voor deze molen werd afgegeven op 30 april 1660. Er moest ƒ 2 windpacht worden betaald, dit werd geregistreerd in de verbandacte op 15 juni 1660.

De molen werd genoemd bij een verkoping op 18 januari 1685 door de weduwe van Cornelis Cornelisz. Wit uit Zaandam: “Een veersagersmolen, staende en gelegen tot Zardam, op de papeveersloot. Het erf is 60 roeden groot”. De molen werd voor ƒ 245 gekocht door Jacob Aerjans Beeltmooy.

In april 1685 werd het molentje van de weduwe van Cornelis Wit nogmaals verkocht. Ditmaal werd de molen met zijn naam genoemd in de transportregisters. Hoogst waarschijnlijk kon Jacob Beeltmooy het bedrag dat hij moest betalen aan de weduwe Wit, niet voldoen, waardoor de molen opnieuw door haar te koop werd aangeboden. Ditmaal werd de molen gekocht door Cornelis Heyndricksz. Schoenmaker die er ook ƒ 245 voor betaalde. Dit bedrag mocht hij in 3 termijnen voldoen.

Hoe en wanneer de molen verdween is onbekend. De molen wordt voor het laatst in 1729 genoemd in het windpachtregister. Pieter Jacobsz Haas was toen eigenaar.

Bronnen:
- “Duizend Zaanse molens” P. Boorsma 1968 blz. 101
- “250 Zaanse molens” R. Couwenhoven 2001 blz. 48
- "1100 Zaanse Molens", Ron Couwenhoven 2015, blz. 67.
-----

"Papeveersloot" is een verouderde benaming voor de Papenpadsloot; veersloot betekent vaarsloot, zoals "zweer" nog steeds zwaar betekent en deer daar. Dit is het Zaanse dialect. In de streek lagen, volgens oude stukken, wel meer veersloten, die later van naam veranderden. Want de meeste en zwaarste transporten vonden plaats over het water. Het molentje stond dus ergens aan en benoorden of bezuiden de Papenpadsloot, die liep vanaf de Papenpadsluis tot de Watering, waar het Westzaner deel begint van het Westzijderveld. De sloot loopt daar door en verliest zijn naam niet.
Frits Krom, 23 maart 2016.