Molen De Blauwe Druif, Zaandam-West

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1704

verdwenen

1743

gesloopt

geschiedenis

Pieter Boorsma noemde deze molen De Blauwe Duif, maar in de registers van de banne Westzaan komt de molen steeds voor als De Blauwe Druif.

Over de Blauwe Druif zijn niet veel gegevens opgeschreven. Zo is het bouwjaar van de molen nog niet gevonden. De molen wordt voor het eerst genoemd op 26 juli 1704, toen er een houtveiling bij de molen werd gehouden. De molen was toen het bezit van Gerrit Vegtersz.

Op 11 januari 1707 werd de molen door Michiel Collumbau of Coulombeau tegen brand verzekerd in een assurantiecontract, zijn familie werkte ook met de paltrok “de Vergulde Duif”. Vermoedelijk stonden de paltrokken “de Blauwe Doffer”, “de Blauwe Druif” en “de Vergulde Duif” niet ver van elkaar af. In 1726 was Pieter Korff houtzager met de Blauwe Druif.

In het midden van de achttiende eeuw ging het zeer slecht met de houtzagerij in de Zaanstreek. Doordat de Engelsen omstreeks 1740 zeer hoge invoerrechten gingen berekenen voor bewerkt hout, was het niet meer lonend om gezaagd hout naar Engeland te exporteren. Toen 12 jaar later ook nog eens een invoerverbod van gezaagd hout naar de Zuidelijke Nederlanden werd aangekondigd, betekende dit de doodsklap voor de wagenschotzagerij. De balkenzagerij wist zich naderhand te herstellen van de klap. Binnen een tijdsbestek van 30 jaar verdwenen er meer dan 100 houtzaagmolens uit de Zaanstreek, ook de Blauwe Druif was hierbij.
Op 10 januari 1743 verkocht Gerrit Simonsz. de Vries de molen voor ƒ 285 aan molensloper Lourens Hooglander. Met de aankoop verplichtte Hooglander zich om de molen binnen 8 weken van het erf te halen, wat ook gebeurde.

Bronnen:
- “Duizend Zaanse molens” P. Boorsma 1968 blz. 27
- "1100 Zaanse Molens", Ron Couwenhoven 2015, blz. 22.