Molen Het Verdolven, Zaandam-West

Zaandam-West, Noord-Holland
v

korte karakteristiek

naam
Het Verdolven
modeltype
Paltrokmolen
functie
zaagmolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
06669 s
oude dbnr.
V3567
Meest recente aanpassing
| Conversie

locatie

plaats
Zaandam-West
plaatsaanduiding
ten westen van de Bernardbrug, waar nu het Nuon-gebouw staat (*)
gemeente
Zaanstad, Noord-Holland
streek
Zaanstreek
geo positie
X: 116229, Y: 496070
N: 52.45103, O: 4.81687

constructie

modeltype
Paltrokmolen
krachtbron
wind
functie
inrichting
als wagenschotzager
plaats kruiwerk
onderkruier
kruiwerk
onderkruier
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verdwenen
gesloopt
geschiedenis
De wagenschotzager Het Verdolven werd gebouwd in 1725. Op 22 augustus van dat jaar verkreeg Jan Pietersz. Gijsen de windbrief voor deze molen. Enkele jaren later was Willem Keg eigenaar van het Verdolven.
Willem Keg liet de molen op 7 januari 1736 veilen, wat als volgt werd beschreven: ”Een weldoortimmerde wageschot zagersmolen genaamt het Verdolven staende tegenover de Eekenboom tot westzaandam. Erfpacht ƒ 24 's jaars. Contributie in de wint ƒ 8“.
De molen werd gekocht door Claas Zalm, die er ƒ 2140 voor betaalde. Claas Zalm, die later ook burgemeester was van Westzaandam, werkte ook met de paltrok “de Vergulde Zalm” die was gelegen op het Rustenburg in Zaandam. Deze molen was vermoedelijk gebouwd door de vader van Claas Zalm. Later werkte Zalm ook nog met de wagenschotzager “de Gekroonde Harp”, die toen werd omgedoopt in “de Gekroonde Zalm”.

In het midden van de achttiende eeuw ging het zeer slecht met de houtzagerij in de Zaanstreek. Doordat de Engelsen omstreeks 1740 zeer hoge invoerrechten gingen berekenen voor bewerkt hout, was het niet meer lonend om gezaagd hout naar Engeland te exporteren. Toen 12 jaar later ook nog eens een invoerverbod van gezaagd hout naar de Zuidelijke Nederlanden werd aangekondigd, betekende dit de doodsklap voor de wagenschotzagerij. De balkenzagerij wist zich naderhand te herstellen van de klap. Binnen een tijdsbestek van 30 jaar verdwenen er meer dan 100 houtzaagmolens uit de Zaanstreek, ook Het Verdolven was hierbij.
Op 13 januari 1750 bracht Claas Zalm Het Verdolven in veiling. Het hoogste bod bedroeg slechts ƒ 535. Dit was niet genoeg en dus werd de molen opgehouden. Kort hierna verkocht Zalm de molen uit de hand en niet lang daarna verdween het Verdolven door sloop uit Westzaandam.
(meer info op www.duizendzaansemolens.nl)

Over de vreemde naam van de molen schreef Pieter Boorsma het volgende in zijn boek “Zaanse Windmolens”:
“Het land in de omgeving van de molen was door de vele slootjes, versnipperd: vergraven = verdolven, en werd daarom 't Verdolven genoemd, maar zal oorspronkelijk wel, meer volledig, "het Verdolven Land" hebben geheten. De molen droeg dus feitelijk den naam van de landerijen waarop hij stond en die hem omgaven.”
Op 12 januari 1730 werd nog het volgende te koop aangeboden: ”een tuijn met vruchtboomen staende tot west Saendam int verdolven, belent ten Westen de molen genaamt het Verdolven.”

Bronnen:
- “Duizend Zaanse Molens” P. Boorsma 1968 blz. 91
- “de Zaende” 2e jaargang 1947 blz. 327
- “Zaanse windmolens” P. Boorsma 1939 blz. 216-217
- www.duizendzaansemolens.nl R. Couwenhoven
F. Rol.

aanvullingen

trivia
(*) De juiste locatie van deze molen is nog niet vastgesteld, doordat er nooit een exacte erfbeschrijving is gevonden. De aanduidingen van de notarissen konden behoorlijk ruim zijn en in het geval van Het Verdolven is er zelfs zo’n aanduiding niet.
De aanduiding in 1100 Zaanse Molens is gebaseerd op de veronderstelling dat de molen ter hoogte van het Nuongebouw stond, zoals Fulco ook beschrijft. Dat is gebaseerd op het feit dat hier het zgn. Kleine Rome lag, een stukje land dat aan alle kanten doorsneden was door sloten. Het lag pal tegenover De Eikenboom net over de wegsloot. Dat in combinatie met de naam bracht ons tot deze locatie.
Een andere mogelijkheid is het kadastrale perceel G 362 (Tenbruggencatenummer 07834), net ten zuiden van de Vincent van Goghweg en dichtbij de Provincialeweg. Dat erf was in 1830 al leeg, maar het was duidelijk een paltrokerf. Ook op de kaart van T. Monsieur (1819) vinden we Het Verdolven niet meer, maar het was de enige paltrok die in deze omgeving stond, waarvan geen erf bekend is.
Het blijft dus gissen. Dat geldt ook voor perceel G 393. Op dit land is m.i. geen molenerf aangegeven. Op de hoek van G408 zou wel een molen gestaan kunnen hebben (in het vierkantje), maar dit lijkt niet op een paltrok-erf. Overigens werd de kaart natuurlijk meer dan 60 jaar na het verdwijnen van Het Verdolven gemaakt. Het landschap kan daarna ook veranderd zijn door dempingen.
Ron Couwenhoven, 23 juni 2017.

Buijs: “waar nu de kleermaker Water woont.” (1918) Ten oosten Jan Pietersz. Noomen (Eikenboom).
Boorsma: “ten westen en op enige afstand van de weg, ten zuiden van waar nu de grote gashouder staat”.
Couwenhoven 2015: “ten noorden Vincent van Goghweg dichtbij Westzijde”.