Molen Waterland, Zaandam-West

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1719

verdwenen

1755

gesloopt

geschiedenis

De windbrief voor de wagenschotzager met de naam Waterland werd op 19 december 1719 uitgereikt aan Reijer Claasz. Gorter. Later verkocht Gorter de molen, want op 24 april 1726 liet Jan Cornelisz. Keesses de molen tegen brand verzekeren in een assurantiecontract. De verzekerde waarde van de molen bedroeg Fl.1600,-.
Ook het Waterland overleefde de economische crisis in de houtindustrie niet.
In het midden van de achttiende eeuw ging het zeer slecht met de houtzagerij in de Zaanstreek. Doordat de Engelsen omstreeks 1740 zeer hoge invoerrechten gingen berekenen voor bewerkt hout, was het niet meer lonend om gezaagd hout naar Engeland te exporteren. Toen 12 jaar later ook nog eens een invoerverbod van gezaagd hout naar de Zuidelijke Nederlanden werd aangekondigd, betekende dit de doodsklap voor de wagenschotzagerij. De balkenzagerij wist zich naderhand te herstellen van deze klap. Binnen een tijdsbestek van 30 jaar verdwenen er meer dan 100 houtzaagmolens uit de Zaanstreek, ook het Waterland was hierbij.
Op 16 juli 1755 liet de weduwe van Jan Cornelisz. Keesses de molen veilen. Het Waterland werd toen gekocht door molensloper Jan de Vries, die er nog Fl.611,- voor betaalde. De Vries liet de molen nog in hetzelfde jaar verdwijnen.

Bron: “Duizend Zaanse molens” P. Boorsma 1968 blz. 91-92
F. Rol.