Molen De Jonge Bakker, Westzaan

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1718

verdwenen

1748

gesloopt

geschiedenis

De Jonge Bakker werd gebouwd nadat De Bakker was verbrand. Op 19 februari 1718 kocht Claas Willemsz Backer, zoon van de oude eigenaar, uit de restanten ven De Bakker de krukas, de noorderhoutschuur met pannen erop en de houtschuit. De nieuwe molen kwam op een ander erf te staan, want op het oude erf werd apart verkocht.

De molen werd in 1723 verzekerd door Dirck Pietersz Blauw, die ook bij De Bakker betrokken was.

Deze nieuwe molen sneuvelde tijdens de crisis in de houtzagerij halverwege de achttiende eeuw. In die tijd ging het zeer slecht met de houtzagerij in de Zaanstreek. Doordat de Engelsen omstreeks 1740 zeer hoge invoerrechten gingen berekenen voor bewerkt hout, was het niet meer lonend om gezaagd hout naar Engeland te exporteren. Toen 12 jaar later ook nog eens een invoerverbod van gezaagd hout naar de Zuidelijke Nederlanden werd aangekondigd, betekende dit de doodsklap voor de wagenschotzagerij. De balkenzagerij wist zich naderhand te herstellen van de klap. Binnen een tijdsbestek van 30 jaar verdwenen er meer dan 100 houtzaagmolens uit de Zaanstreek, ook de Bakker was hierbij. In 1748 werd de molen gesloopt, de laatste eigenaar was Jan Pietersz Backer.

Volgens het onderzoek van de zeedijken door Jacob Oostwoud in 1777 lag het erf van molen De Backer tussen de dijkpalen 9 en 10.

Bronnen:
- ”Duizend Zaanse molens” P. Boorsma 1968 blz. 217
- www.duizendzaansemolens.nl R. Couwenhoven
- "1100 Zaanse Molens", Ron Couwenhoven 2015, blz. 305.