Molen De Valk, Oostzaan

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1692

verdwenen

1793

gesloopt

geschiedenis

Ook over deze Oostzaner pelmolen zijn niet veel gegevens opgediept. De molen werd gebouwd in 1692, op 1 december van dat jaar kreeg Pieter Jansz Tolck de windbrief voor de molen uitgereikt. Hij had echter al op 25 oktober van dat jaar de Valk tegen brand laten verzekeren bij een assurantiecontract. Ook deze pelmolen was opgedeeld in aandelen. Zo kwam de Valk op 1 januari 1707 op naam van Jacob Dircksz Tijmonsz. c.s. te staan.

In 1738 werd Reijer Claasz Ven hier peller, hij was ook betrokken bij De Korf (Tenbruggencatenummer 04911 k) aan de Watering.
In de loop der jaren verwisselden de aandelen regelmatig van eigenaar. In de erfenis van Reijer Ven, op 11 juni 1776, wordt het volgende genoemd: ”de pelmoolen de Valck, aan de Weerpadsloot. Waarde ƒ 3200“.

In 1793 werd de Valk gesloopt. Zo tegen het einde van de achttiende eeuw hadden de Zaanse pelmolens het zwaar te voorduren. De oorlog met Engeland was er de oorzaak van dat de scheepvaart grotendeels stil lag, waardoor het moeilijk was om gerst te importeren. Een flink aantal molens kwam tot stilstand, veranderde van functie of werd gesloopt.
Na afbraak werd de Valk nog eenmaal genoemd, op 15 april 1802 werd het volgende verkocht: "ledig erf van de afgebroken molen de Valk, aan de Weerpadsloot”.

Bronnen:
- “Duizend Zaanse Molens” P. Boorsma 1968 blz. 238
- “De Windmolens aan de Zaanstreek” W. Buijs Pzn. 1918 blz. 97
- "1100 Zaanse Molens", Ron Couwenhoven 2015, blz. 130.