Molen De Posthoorn, Oostzaan

Oostzaan, Noord-Holland
v

korte karakteristiek

naam
De Posthoorn
modeltype
Kantige molen, stellingmolen
functie
pelmolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
06658 g
oude dbnr.
V4784
Meest recente aanpassing

locatie

plaats
Oostzaan
plaatsaanduiding
Weerpad nz., beoosten de Watering
gemeente
Oostzaan, Noord-Holland
streek
Zaanstreek
geo positie
X: 119504, Y: 494580
N: 52.43786, O: 4.86521

constructie

modeltype
Kantige molen, stellingmolen
krachtbron
wind
functie
romp
achtkante bovenkruier
inrichting
De molen was ingericht als gerstpelmolen en bezat twee pelstenen, een luierij, twee harpen en een waaierij.
plaats bediening
stellingmolen
bediening kruiwerk
buitenkruier
plaats kruiwerk
bovenkruier
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verdwenen
verbrand
geschiedenis
De Posthoorn werd gebouwd in 1694. Op 20 juni van dat jaar kreeg Teunis Oosterhoorn uit Haarlem, de windbrief voor deze pelmolen uitgereikt. Jaarlijks moest Oosterhoorn een bedrag van 12 carolusguldens aan windgeld betalen. Op 8 maart 1695 werd Oosterhoorn ook de bij de windbrief horende verbandbrief uitgereikt. Met deze verbandbrief gaf Oosterhoorn de molen in onderpand, wanneer hij zijn betalingen aan de kroon niet kon voldoen.
Net als bij veel andere molens in die tijd was de Posthoorn opgedeeld in aandelen. Woordvoerder van de aandeelhouders, Jacob Koningh, liet de molen op 1 januari 1707 tegen brand verzekeren in een assurantiecontract.
Op 24 januari 1721 verbrandde de Posthoorn door onbekende oorzaak. Jacob Koningh ontving van de verzekering op 6 februari een bedrag van Fl.1800:4:0, voor “de geleden schade wegens het affbranden van de molen de Hoorn”. De molen werd hier per abuis de Hoorn genoemd, dit was echter een andere molen. Jacob Koningh liet de Posthoorn herbouwen.
De aandelen van de molen bleven lang in handen van de familie Koningh, die ook een groot belang had in de nabij gelegen pelmolen “de Leerlooier”.
Voor de brandverzekering was de Posthoorn geen beste kandidaat. Op 11 januari 1770 raakte de molen weer in brand en ging hij voor de tweede maal verloren. Ditmaal werd de molen niet herbouwd.

Bronnen:
- “de Zaende” 3e jaargang 1948 blz. 338
- “de Zaende” 5e jaargang 1950 blz. 80
- “Duizend Zaanse Molens” P. Boorsma 1968 blz. 237-238
F. Rol.

aanvullingen

trivia
In Oostzaan is er een straat naar deze molen genoemd.
-----

De aangeduide locatie op Google Maps is een (minder betrouwbare) benadering van de standplaats van De Posthoorn, de exacte locatie van het oude molenerf is niet meer terug te vinden.